πράξια αρέστη

Κι όσο αντέχεις χωρίς εμένα, τόσο θα αντέχω κι εγώ.
Ίσως δεν ήρθες ποτέ για να με αγαπήσεις αλλά για να με εκπαιδεύσεις..
Θα μπορέσω να αγαπήσω τον εαυτό μου, περισσότερο από σένα.
Την φυγή, δεν την ξεπερνάς ποτέ..
Σου ήταν πάντα εύκολο να με πληγώνεις..
Τις νύχτες ξαγρυπνάει για ένα όνειρο που δεν έζησε ποτέ.
Μην φοβάσαι το διάλειμμα, ακόμα κι ο έρωτας το χρειάζεται!
Εγώ θα σε βρω έρωτα, κι αυτό είναι υπόσχεση.
Ίσως στο τέλος σκοτώσεις την ψυχή σου..
Θες επιτέλους να το ζήσουμε;