Γράφει η Έλσα Νικολάου
Σε έχω μάθει καλά. Ξέρω πώς σκέφτεσαι και τί έχεις πάθει.
Με το επιμελώς ατημέλητο look, το ελαφρώς αξύριστο πρόσωπο και το τελείως ξυρισμένο στήθος, σύγχρονος άντρας του 2017.
Δε μου πήρε παρά λίγο καιρό να σε κατανοήσω. Να δω μέσα σου και να καταλάβω την ανασφάλειά σου, τις φοβίες και το προσωπείο που προς τα έξω βγάζεις. Αυτή τη διαρκή μάχη μέσα σου ανάμεσα σε αυτό που θέλεις να προσφέρεις και σε αυτό που μπορείς. Το βλέπω παντού γύρω μου. αρσενικά που πασχίζουν να αποδείξουν στον εαυτό τους ότι αξίζουν να λέγονται άντρες. Μεγάλα λόγια και από πράξεις μηδέν.
Μη με παρεξηγείς, δε λέω ότι δεν προσπαθούν! Λέω ότι δεν ξέρουν. Χάθηκαν στη μετάφραση και με την πάροδο του χρόνου έχασαν τα πατήματά τους, το ρόλο τους και δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν. Να στο εξηγήσω αν θέλεις!
Η γυναίκα άλλαξε.
Η γυναίκα άλλαξε και ο άντρας δεν το κατάλαβε. Βρέθηκε ξαφνικά μπροστά σε ένα παράξενο ον που πλέον έχει απαιτήσεις και το δικαίωμα της επιλογής και της απόρριψης. Σε ένα ον το οποίο ποθεί αλλά δεν ξέρει πώς να του φερθεί. Θα σου πω ένα μικρό μυστικό και να μείνει μεταξύ μας..
Τα αρχέτυπά της γυναίκας, οι ανάγκες της, τα «θέλω» της έμειναν τα ίδια. Έγιναν όμως πιο συγκεκριμένα. Δε φτάνει πλέον ο ΚΟΥΒΑΛΗΤΗΣ του σπιτιού, δεν φτάνει η ΚΟΛΩΝΑ, σίγουρα δε φτάνει να γυρίζει από τη δουλειά, να βάζει τα πόδια στο τραπέζι και να περιμένει τις παντούφλες από τη γυναίκα που και αυτή δούλευε όλη τη μέρα και έχει και το σπίτι όπως πρέπει και το φαγητό ζεστό και μοσχομυριστό για τον αγά της.
Και πάλι θέλει την αγκαλιά που θα τρυπώσει και το στήθος που θα γύρει το κεφάλι, έχει ανάγκη να ξέρει ότι έχει δίπλα της έναν άντρα να στηριχτεί αν χρειαστεί, και πάνω από όλα να τον θαυμάζει. Τον ΑΝΤΡΑ.
Ο ΑΝΤΡΑΣ ξέρει να προσπερνάει το προσωπείο μιας γυναίκας. Ξέρει να την προσεγγίσει, να της δώσει αυτό που έχει ανάγκη με τρόπο ντόμπρο και τίμιο. Η συμπεριφορά του είναι που θα κάνει τη «σκύλα» της δουλειάς να περιμένει πώς και πώς να γυρίσει στον ΑΝΤΡΑ της και να γουργουρίσει. Στον άντρα της, στο αρσενικό της, στο ΣΥΝΤΡΟΦΟ της. Σύντροφο, όχι ανατολίτη που βαράει το χέρι στο τραπέζι. Ο σωστός άντρας ξέρει πώς να μην φτάσει στο σημείο να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι. Ξέρει τη γυναίκα του, την καταλαβαίνει και της παρέχει την ασφάλεια για να μην τον φτάσει στο σημείο αυτό. Ασφάλεια. Μεγάλη λέξη! Πιστεύω καταλαβαίνεις ότι δεν αναφέρομαι στην οικονομική.
Σύγχρονε άντρα του 2017, μου αρέσει που έχεις αρχίσει και ξυπνάς. Το γουστάρω!
Θέλω… αλλά δεν αντέχεσαι.
Δε σε θέλω «υπό», μη μπερδεύεσαι. Σε θέλω πιο δυνατό από εμένα.
Δε θέλω να σε «ευνουχίσω», το αντίθετο! Να μου αποδείξεις ότι αξίζει να ασχοληθώ μαζί σου.
Δε θέλω να σε αποδομήσω. Θέλω να ξέρω ότι μπορώ πάνω σου να «χτίσω».
Όμως, καλέ μου, το έχεις τερματίσει. Έχεις χάσει τη μπάλα και δεν ξέρεις πλέον πώς να φερθείς και ακόμα περισσότερο πώς να κρατήσεις αυτό που έχεις.
Πειράζει που τα παντελόνια και το «περιεχόμενό» τους πλέον πρέπει να αποδεικνύονται με πράξεις;
Σύγχρονε άντρα του 2017, το ποια γυναίκα θα ξυπνήσεις από εσένα εξαρτάται.
