Δεν ζούμε τα όμορφα, ζούμε τα συγκρατημένα.

Γράφει η Ειρήνη Αντωνάκη

Δεν έχουμε ζήσει τα όμορφα, ζούμε τα συγκρατημένα.
Φοβόμαστε να εκδηλωθούμε διότι δεν ξέρουμε τι μας περιμένει στη συνέχεια.
Αντί να πηγαίνουμε ένα βήμα μπροστά, κάνουμε δέκα βήματα πίσω.
Δεν προχωράμε και χάνουμε την ουσία. Δεν ζούμε σε αυτή σχέση απλά υπάρχουμε.
Η πιο όμορφη μέρα μας θα είναι η τελευταία μας, αυτή που δεν θα τη γνωρίζουμε και θα τα δώσουμε όλα, θα γνωριστούμε από την αρχή.
Και μετά θα χαθούμε έχοντας όμως γράψει ένα καλό επίλογο.

Post Views: 515
Total
0
Shares
Share 0
Tweet 0
Pin it 0
Σχετικά Άρθρα

Ονομάζομαι Αντωνάκη Ειρήνη και είμαι φοιτήτρια στο τμήμα κοινωνιολογίας.Είμαι 19 χρονών.Ήταν η πρώτη μου επιλογή διότι θεωρώ ότι είναι μια σπουδαία επιστήμη.Κατάγομαι απο τη Κρήτη όπου και κατοικώ.Ανέκαθεν μου άρεσε να γράφω και ιδιαίτερα τη χρονιά των πανελληνίων συνηδειτοποιήσα μέσα απο το μάθημα της έκθεσης ότι μπορώ να εκφράζομα και ίσως λίγο να επαναστατώ! Σαν άτομο δεν είμαι πολύ αισιόδοξο πράγμα που θεωρώ ότι είναι ένα αρνητικό μου στοιχείο.Επίσης είμαι πολύ αγχώδης!!!Επιπλέον απο δραστηριότητες που μου αρέσει να ασχολούμαι είναι οι κρητικοί χοροί κα η σκοποβολή.Μου αρέσουν και τα δύο πολύ .Σε αυτό το σημείο θέλω να τονίσω ότι η σκοποβολή είναι καθαρά μόνο για αθλητικούς σκοπούς (στη Κρήτη δυστυχώς το έχουμε παρερμηνεύσει αυτό) Επίσης είμαι λάτρης των βιβλίων..Νομίζω περιέγραψα τον ευατό μου όσο καλύτερα μπορούσα.

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ
Όταν η σκέψη, έγινε συναίσθημα