Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος
Έλα!
Έλα γαμώτο, απόψε έχω ξεκουμπώσει το πουκάμισο μου για να είμαι ένας εύκολος στόχος, σημάδεψε με, πυροβόλησε με.
Ετούτο εδώ το βράδυ, είμαι μια ψυχή κι ένα κορμί παραδομένο στα χέρια σου, πιάσε με αιχμάλωτο, κάνε με ότι θες!
Έλα φονιά μου και κάνε τα όλα πουτάνα.
Έλα και ρήμαξε τα όλα.
Μπες μέσα στην ζωή μου κι ανέτρεψε τα όλα, καν΄ τα όλα άνω κάτω, κάνε χαμό!
Τσαλάκωσε με, ρίξε με στο πάτωμα, κάνε με να μου λείπεις.
Νίκησε με, σπάσε όλες τις άμυνες και τα στεγανά μου, να μπει η αφρισμένη σου η θάλασσα εντός μου και να με πνίξει, να με παρασύρει, να με βυθίσει μέσα σου.
Πάρ΄ τα μου όλα, άλωσε με, κατάκτησε με!
Διέλυσε με σου λέω, κάνε με να τρέμω μη σε χάσω, να λέω το όνομα σου και να αγριεύομαι μέσα μου και να γλυκαίνω απ’ έξω μου.
Μέθυσε με από σένα, ζάλισε με απ΄ το άρωμα σου, κάψε με ολόκληρο με ένα σου άγγιγμα, απόψε τσιμουδιά δεν θα βγάλω, ούτε ένα μη δεν θα ακούσεις από μένα φονιά μου!
Φίλα με, νίκησε με, πήδα μου το μυαλό δίχως έλεος, σκότωσε με απόψε γαμώτο.
Μη με λυπάσαι απόψε, μη με προστατεύεις, μη δείξεις οίκτο, λιώσε με!
Μ΄ ακούς;
Μην ακούς που τόσο καιρό σου κάνω τον άντρα, απόψε δεν θέλω να είμαι μόνο άντρας, απόψε θέλω να είμαι ο δικός σου ο άντρας. Θέλω να γίνω μόνο δικό σου και να μη μου περάσει ούτε σαν σκέψη το να φύγω από εσένα.
Μ΄ ακούς;
