Γράφει η Αριάδνη Αρβανίτη
Και κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα. Με τίποτε να μην θυμίζει το χτες μας και, δυστυχώς, με καμία ελπίδα και με καμία διαβεβαίωση για το αύριο. Αλλά θα μου πεις, έτσι είναι η ζωή, γεμάτη αβεβαιότητα και εκπλήξεις. Γεμάτη άγνωστα στοιχεία και πρόσωπα να σε περιμένουν στη γωνία και να είναι έτοιμα ανά πάσα στιγμή να αλλάξουν το ρου της σκέψης και τον τρόπο με τον οποίο ζούσες.
Ένα θα σου πω με την πείρα των τριάντα και κάτι χρόνων μου. Το ποτήρι δεν είναι μισογεμάτο. Ούτε μισοάδειο είναι. Το ποτήρι είναι εκεί και σε περιμένει να το πιεις. Σημασία δεν έχει το πόσο γεμάτο ή άδειο είναι αλλά το περιεχόμενό του. Αυτό να μετράς. Αυτό είναι που αξίζει. Για αυτό κοίτα να το γεμίζεις με τις στιγμές σου και να το πίνεις καθημερινά στην υγειά σου! Μονάχα έτσι σου πρέπει, μονάχα έτσι αξίζει να ζεις και να ξοδεύεις το χρόνο σου.
Και να σου πω και κάτι; Το αλκοόλ όσο πιο «καθαρό» και σκέτο το πίνεις, τόσο σε μικρότερη ποσότητα σου σερβίρεται. Χιλιάδες ποτήρια, σε διάφορα μεγέθη και σχέδια. Αλλά η κάθε του γουλιά είναι που σε «στέλνει»! Αυτό να θυμάσαι! Λίγα σφηνάκια αρκούν για να σε μεθύσουν. Για αυτό σου λέω, το περιεχόμενο να μετράς! Και όχι την ποσότητα.
Μονάχα στα όνειρά σου να μην βάζεις όρια. Κι αυτά να τα «πίνεις» είτε με άδειο είτε με γεμάτο στομάχι καθημερινά! Σε μεγάλες ποσότητες! Και κατευθείαν από το μπουκάλι!
Μην νοιάζεσαι! Μπορεί να έγινε η απώλεια συνήθειά μας αλλά η ζωή πάντα συνεχίζεται. Πιες την κάθε στιγμή της και μην νοιάζεσαι! Προχώρα μπροστά!