Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου
Ορθογραφημένες λέξεις, σε ανορθόγραφα και άναρχα συναισθήματα.
Μας μάθανε από μικρούς να βάζουμε σωστά τόνους, να στήνουμε προτάσεις καθαρές, να έχουμε το τέλειο συντακτικό κι ένα γλαφυρό λεξιλόγιο. Αλάνθαστα όλα.
Μόνο που ξεχάσαμε, πως τα συναισθήματα δεν χωράνε σε ορθογραφία και κανόνες. Πως η καρδιά δεν χρειάζεται να γράφει «σωστά» για να μετράει..
Η αλήθεια είναι άτσαλη. Σου βγαίνει μισογραμμένη, με σπασμένες συλλαβές. Ένα «σ’ αγαπώ» που τρέμει, ένα «μου λείπεις» που βγαίνει σχεδόν άηχα και το εκφράζει ένα χαμόγελο, ένα «δεν αντέχω άλλο» που γράφεται με κεφαλαία μέσα στο μυαλό σου και κανένας τόνος δεν το σώζει.
Τα συναισθήματα δεν είναι για επιμέλεια. Δεν χρειάζονται διορθώσεις. Χρειάζονται θράσος. Να βγουν όπως είναι, ωμά, χωρίς ντροπή. Γιατί αλλιώς δεν είναι συναισθήματα· είναι σενάρια.
Μας μάθανε να φιλτράρουμε ακόμα και το δάκρυ. Να το κρατάμε για την ώρα που «ταιριάζει». Να σβήνουμε το πάθος, μην ενοχλήσει. Να ντύνουμε τον θυμό με λογική, να κρύβουμε τη χαρά μη φανεί υπερβολική. Και κάπου εκεί, ξεχάσαμε πως το μόνο που έχει σημασία είναι να τα ζήσεις. Όπως έρχονται. Άναρχα. Χωρίς κόμματα. Χωρίς ορθογραφία.
Η καρδιά σου δεν είναι Word. Δεν έχει spell check. Χτυπάει ακανόνιστα, πονάει, γελάει, ερωτεύεται, απογοητεύεται, κι όλο πάλι από την αρχή. Κι αυτή είναι η μόνη της αλήθεια.
Κράτα το λοιπόν, και μην το ξεχάσεις.. τα πιο μεγάλα «σ’ αγαπώ» είναι ανορθόγραφα. Τα πιο αληθινά «μου λείπεις» γράφονται με λάθος τόνο. Κι εκείνα τα «δεν πειράζει» που σε γκρέμισαν, βγήκαν χωρίς κανένα σημείο στίξης. Κι όλα μαζί, δεν έχει νόημα να τα κρατάς μέχρι να γίνουν τέλεια.. αρκεί να τα νιώσεις!
Γιατί μόνο τα ανορθόγραφα συναισθήματα σε κάνουν άνθρωπο. Όλα τα άλλα είναι καλογραμμένα ψέματα.
