Γράφει η Γεώρα
Τρυφερά.
Να μ’ αγκαλιάζεις έτσι ώστε κάθε σπασμένο κομμάτι μου να ενώσει!
Κάθε πληγή να επουλωθεί!
Κάθε φόβος να σβήσει!
Κάθε αμφιβολία να εξαφανιστεί!
Τρυφερά, να με φιλάς, να με κρατάς στα χέρια σου! Να γεμίζεις τον αέρα από το άρωμά σου! Να αφήνεις μία αίσθηση οικείου μέσα μου!
Τρυφερά! Σαν να κρατάς γυαλί και φοβάσαι μην κοπείς, έτσι να μ’ αγαπάς!
Γιατί μόνο έτσι έχω μάθει να αγαπώ και εγώ, κι’ αν δεν συγχρονιστούμε σε αυτό έχουμε ήδη χάσει!