Γράφει η Έφη Παναγοπούλου
Γιατί έχω αλήτισσα ψυχή και δεν πονάω
ξέρω να αντέχω και να κλείνω μια πληγή
και αν δεν αξίζει κάτι πάντα προσπερνάώ
είμαι από τα πάθη μου πολύ πιο δυνατή
Οσα λάθη και αν μετρήσω όσα μονοπάτια και αν διασχίσω απο τα πάθη μου θα είμαι πιο δυνατή!
Τα σύννεφα του μυαλού πάντα θα δημιουργούν ίντριγκες, πάντα θα δημιουργούν πάθη και σε αυτές τις ίντριγκες είχες τον ρόλο του πρωταγωνιστή και εγώ πάντα ο κομπάρσος..
Κωμωδία ή δράμα; Σε ποιο έργο θα πρωταγωνιστήσεις σήμερα;
Ποια στολή θα φορέσεις, εκείνη που κάνεις όλους να γελάνε ή εκείνη που κρύβεσαι στην σιωπή;
Άραγε σήμερα πως νοιώθεις; Είσαι έτοιμος να απογοητεύσεις αυτούς που σε αγαπάνε ή να διασκεδάσεις εκείνους που αδιαφορούν για εσένα;
Σε αυτό το έργο ποτέ δεν ήσουν μόνος σου είχες πολύ κόσμο γύρω σου!
Είχες όλους αυτούς που σου λένε πάντα πόσο ταλέντο έχεις, αλλά δεν σε αγάπησαν ποτέ και δεν θα σε αγαπήσουν..
Έχεις αυτούς που γελάνε με κάθε αστείο σου και σε κάνουν να αισθάνεσαι στιγμιαια υπερηφάνεια..
Για αυτούς όμως είσαι απλά κάποιος που τους διασκέδαζέι και τίποτα άλλο!
Έχεις όμως και εκείνους που σε νοιάζονται, που είναι δίπλα σου αλλά τους προσπερνάς, δεν σου κάνει η αγάπη τους, σε φοβίζει ότι σε δέχονται όπως είσαι!
Σε φοβίζει ότι είδαν πίσω από τον ρόλο..
Δεν τους ενδιαφέρει σε ποιο σανίδι θα δώσεις παράσταση ή αν θα είναι κωμωδία η δράμα..
Αγαπάνε εξίσου και τα δύο! Αγαπάνε ό,τι και αν κάνεις γιατί είναι αυτοί που τους άφησες, για λίγο να δουν πίσω από την πανοπλία σου και αυτό που είδαν ήταν η αλήθεια σου και αυτή την αλήθεια την αγάπησαν.
Δεν την αγάπησες εσύ όμως την αλήθεια σου!
Δεν αγάπησες εσένα καλέ μου!
Και έκανες εμένα πιο δυνατή. Στο φινάλε σε χειροκρότησά όρθια σε χειροκρότησά δυνατά για αυτό το μεγάλο δώρο που μου έκανες!
Ξορκισα τους δαίμονες μου και συμφιλιωθηκα με τα φαντάσματα μου.
Είδα ότι η αλήθεια σου τελικά ήταν λίγή για έμενα..
Έβαλα σε κουτάκια τα συναισθήματα μου και με κάποια από αυτά πλημμύρισα το μυαλό μου, και κάποια άλλα τα κλείδωσα και τα πέταξα!
Σταμάτησα να φοβάμαι γιατί έγινα από τα πάθη μου! Πολυ πιο δυνατή και κάθε μέρα μπορώ να κάνω μια νέα αρχή..
Τι μεγάλο δώρο να κοίταώ μπροστά και να κάνω νέα ξεκινήματα!
Σε ευχαριστώ καλέ μου εσύ έφυγες, εγώ λυτρωθηκα!