Εγώ ρισκάρω και (σε) ερωτεύομαι! Εσύ, τι κάνεις απόψε;

Γράφει η Αριάδνη.

Νά’μαι λοιπόν, κόντρα στα “μήπως”, “ίσως”, “όμως”, “αλλά”, ρισκάρω κι ερωτεύομαι.
Ρισκάρω και στέκομαι μπροστά σου λέγοντάς σου πως: Είμαι εγώ εδώ, ακούς;

Είμαι εδώ για να σου κάνω μια αγκαλιά όταν θέλεις να κρυφτείς από τον κόσμο και να σου λέω χαζομαρούλες για να γελάσεις.
Είμαι εδώ για να σ’ακούω όταν θέλεις να μιλήσεις και να σε παρηγορώ όταν η ζωή σού βάζει δύσκολα.
Είμαι εδώ για να σου κρατάω το χέρι όταν νιώθεις απελπιστικά μόνος και να στέκομαι δίπλα σου για να παλεύουμε μαζί τους δαίμονές σου.
Είμαι εδώ ακόμη κι όταν με πιάνουν οι δικοί μου δαίμονες και σού κρύβομαι.

Πάντα θα είμαι εγώ εδώ, ακούς; Όσο κι αν σε τρομάζει αυτό το “πάντα”, όσο κι αν δεν το πιστεύεις.

Γιατί, το καλύτερο δεν σου το είπα ακόμη, είμαι εδώ για να σου μάθω πώς είναι να έχεις έναν άνθρωπο δικό σου. Έναν άνθρωπο που θα είναι πρόθυμος να ακούσει τους φόβους σου και να μιλήσει με τις σιωπές σου. Να μην σε κρίνει και να προσπαθεί να σε καταλάβει ακόμη κι όταν γίνεσαι ανυπόφορος.

Και μη με ρωτήσεις γιατί. Γιατί εγώ μόνο έτσι ξέρω να ερωτεύομαι. Γιατί τον μικρό φτερωτό Θεούλη, εγώ δεν τον χαλαλίζω για πέντε καρδιοχτύπια και δέκα πηδήματα. Γιατί μέσα στο δικό μου μυαλουδάκι έρωτας χωρίς αγάπη δεν νοείται, δεν γίνεται, δεν υφίσταται. Τόσο απλά! Γι’αυτό, ό,τι σε αναστατώνει και έχει ημερομηνία λήξης πες το ενθουσιασμό, πες το καύλα, αλλά μην το λες έρωτα, σε παρακαλώ πολύ.

Είμαι εδώ λοιπόν εγώ και ρισκάρω και ερωτεύομαι, εσύ τι κάνεις απόψε;