Γράφει η Βασιλική Κοτλίτσα
Άκου να δεις, δεν περνάει η ζωή αν δε τη γλεντήσεις, αν δε τη χορέψεις, αν δε της
πιάσεις το χέρι για να ανεβείτε μαζί τις ανηφόρες.
Δεν περνάει η ζωή αν δε γελάσεις με την ψυχή σου, αν δεν ακούσεις τραγούδια στο
ράδιο που θα σου θυμίζουν κάποιο δικό σου πρόσωπο χαμένο.
Δεν περνάει η ζωή αν δεν πιεις ένα δυο ποτηράκια παραπάνω για να πάνε κάτω τα φαρμάκια..
Δεν προχωράει αν δεν της δώσεις κίνητρο να συνεχίσει.
Δε συμβιβάζεται ούτε συμπονάει, αυτή τρέχει και εσύ απλά τη κυνηγάς, αυτή φωνάζει και εσύ την ακούς σε κάθε της βήμα, εκείνη κοιμάται και εσύ πρέπει να ονειρεύεσαι για να τη κάνεις
σύμμαχό σου.
Είναι μικρή η ζωή αλλά αξίζει. Αξίζει μαζί της να πορεύεσαι και να ελπίζεις για ένα
αύριο δικό σου που θα το χρωστάς σε σένα γιατί έκανες ό,τι μπορούσες.
