Το πιο εύκολο πράγμα, ήταν να σε ερωτευτώ..
Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου
Είναι όμορφες οι στιγμές που ζεις μόνος. Δεν έχεις στο μυαλό σου τίποτε άλλο παρά μόνο πως θα περνάς καλά με τους φίλους σου! Οι ημέρες περνάνε και εσύ νιώθεις γεμάτος. Όμορφες βραδιές, πρωινά, βόλτες, γέλια. Είναι όλοι καλά μα προπάντων εσύ με τον εαυτό σου. Ξέρεις τι έχεις, τι θέλεις και τι ζητάς!
Καμία σκέψη για τίποτε που να έχει να κάνει με βελάκια του έρωτα και τα συναφή. Ποιος τα κοιτάει αυτά τώρα; Όλα κυλούν όπως τα θέλεις στη ζωή σου.
Έλα όμως που δεν σε ρώτησε κανείς όταν έσκασε μπροστά σου εκείνος. Δεν σου είπαν ‘να τον φέρω;’. Αυτό που λέμε ότι το σύμπαν συνωμοτεί για να σου φέρει αυτά που θέλει. Σύμπαν είναι αυτό!
Πόσο εύκολο μπορεί να είναι να φας την κατραπακιά στο κεφάλι; Αμ θα σου πω εγώ. Πολύ εύκολο όσο και να πιείς ένα ποτήρι νερό. Τόσο; Τόσο!
Καταρχάς που πας και βγαίνεις από το σπίτι σου και τρελαίνεις τον κόσμο; Περπατάς, μιλάς, χαιρετάς, κοιτάς και σπέρνεις τον πανικό. Όχι εμείς δεν θα σου δώσουμε καμία απολύτως σημασία. Δεν θα δείξουμε ότι τρέμουμε και ότι το χαμόγελό μας έχει γίνει μόνιμο σαν από μπότοξ. Όχι, όχι!
Η καρδιά μας χτυπάει σαν βαλβίδα γρήγορου αυτοκινήτου. Σαν να είναι έτοιμη να πιάσει το στόχο της. Μάλλον θα φαίνεται γιατί είναι έτοιμη να βγει από το στέρνο σου. Ιδρώνεις, φτιάχνεις τα μαλλιά σου, κάνεις άκοπα τσιγάρα και το ποτό που πήρες πριν από δέκα λεπτά έχει ήδη τελειώσει. Σου μιλάνε και δεν ακούς. Απλά γελάς και ας σου είπαν πως πιάσαμε φωτιές πάλι. Μα είναι όλα τόσο όμορφα. Το πρόσωπό του, το χαμόγελό του, το περπάτημά του, τα μάτια του, προπάντων τα μάτια του. Σαν καλοκαιρινή θάλασσα! Σαν όλα τα ουράνια τόξα μαζί.
Τι λες τώρα; Ποιος μετεωρίτης έσκασε στη γη; Από πού ήρθε αυτό; Ωχ μανούλα βοήθησε με!
Και γυρνάς το βλέμμα και νιώθεις ένα χέρι στην πλάτη σου. Είναι εκείνος με τα μάτια, με το χαμόγελο, με το περπάτημα!
Ήρθε λέει να σου πει γεια. Το πιο όμορφο γεια που έχεις ακούσει. Τον πιο όμορφο ήχο φωνής που έχει μπει ποτέ στα αυτιά σου.
Οι συστάσεις περιττές όταν τα μάτια παίζουν μπάλα! Πόσο εύκολο ήταν τελικά να έρθουν τα πάνω κάτω; Πόσο ευκολά το αγγελάκι με το βέλος μπορεί να μπει στην καρδιά σου και να την κάνει να χτυπήσει. Φτάνει να έχεις απέναντί σου τον κατάλληλο άνθρωπο. Φτάνει να έχεις απέναντί σου εκείνον τον έναν.
Εκείνον που θα σε κάνει με ένα του νεύμα να αλλάξουν τα δεδομένα σου. Εκείνον που θα σε κάνει να δακρύσεις από χαρά. Εκείνος που θα σε κάνει να λατρέψεις τα πάντα επάνω του σαν το παιδί τα παιχνίδια του. Εκείνον με το απόλυτο βλέμμα επάνω σου και μόνο. Εκείνον που μόνο που αναπνέει σε κάνει χαρούμενη. Μόνο που υπάρχει…
Τόσο απλό και εύκολο είναι να σου σκάσει στο κεφάλι το τόξο από το αγγελάκι. Είτε το συμπαθείς είτε όχι, εκείνο είναι εκεί και παραμονεύει. Δεν σου αφήνει περιθώρια να αντισταθείς κάποιες φορές ξέρεις. Καλά κάνει κατά τη γνώμη μου.
Είναι τόσο πώς να το πω; Τόσο υπέροχα ερωτικό που αξίζει να τα φας τα μούτρα σου μαζί του. Μην φοβάσαι! Αν και όταν θα σου έρθει όπως πρέπει δεν θα φοβηθείς γιατί πολύ απλά θα θέλεις να το ζήσεις. Ούτως ή άλλος για εμάς είναι τα δύσκολα. Αν δεν παλέψεις για οτιδήποτε απλά δεν ζεις.
Πόσο εύκολο τελικά ήταν να σε ερωτευτώ; Πολύ εύκολο με όλα σου τα σου. Τόσο εύκολο όπως όταν η θάλασσα βρέχει την άμμο. Το χαμόγελό σου τα είπε όλα! Δεν μιλώ για τα μάτια σου! Ένα και μόνο σου βλέμμα ήταν αρκετό για να αλλάξει όλα. Ήσουν και είσαι εσύ! Γι’ αυτό και μόνο γι’ αυτό…
Τόσο εύκολο αγάπη μου!