Μετά το “αλλά” ο έρωτας παραγράφεται.
Γράφει ο Αλέξανδρος Χωριανούδης.
Σ’αγαπάω αλλά..
Σε θέλω αλλά..
Σε σκέφτομαι αλλά..
Θέλω αλλά..
Σε ζητάω αλλά..
Όχι. Κανένα νόημα δεν υπάρχει πριν από το “αλλά”.
Τα διαγράφει όλα. Τα παραγράφει όλα.
Δεν μπορείς να με αγαπάς και να μην μπορείς να είμαστε μαζί.
Δεν μπορείς να με θες και να μην μπορείς να είμαστε μαζί.
Δεν μπορείς να με σκέφτεσαι και να μην μπορείς να είμαστε μαζί.
Δεν μπορείς να με ζητάς και να με διώχνεις την ίδια στιγμή.
Γιατί για ό,τι θέλουμε μπορούμε και ο έρωτας δεν χωράει μέσα του αμφιβολίες, “αλλά” και τερτίπια.
Ο έρωτας είναι στο τώρα, στο θέλω, στο μπορώ, στο ζω.
Όλα τα άλλα είναι φιλοσοφίες και οι φιλοσοφίες τον κουράζουν τον έρωτα.
Θέλω μαζί σου. Θέλω τα πάντα μαζί σου.
Μόνο που τα θέλω ξεκάθαρα, απλά και χωρίς πολλές κουβέντες.
Γι’αυτό σου λέω, μετά το “αλλά”, ο έρωτας παραγράφεται.
Σε θέλω, τελεία και παύλα.