Γράφει η Ελένη Σάββα
Ένα μεγάλο ευχαριστώ και μια αγκαλιά. Αυτό αξίζει στους ανθρώπους που είναι πάντα δίπλα μας…
Στους ανθρώπους που μας θυμίζουν ότι έχουμε φτερά και μπορούμε να πετάξουμε, που μας θυμίζουν πως έχουμε χαμόγελο.
Είναι η στιγμή που καταλαβαίνεις πόσο τυχερός είσαι που τους έχεις δίπλα σου… Είναι η στιγμή που καταλαβαίνεις ότι δεν θες να τους χάσεις ποτέ, μα συνάμα είσαι και σίγουρος ότι δεν θα τους χάσεις ποτέ.
Έχετε περάσει τόσα πολλά μαζί, που σας δένουν σφυχτά και μεγαλώνουν την αγάπη σας.
Μην ξεχνάς ποτέ να τους δείχνεις πως τους αγαπάς. Το έχουν ανάγκη, είτε το εκδηλώνουν, είτε όχι. Να τους χαμογελάς και να είσαι εκεί. Τι περισσότερο έχει ανάγκη μια αγνή ανθρώπινη σχέση; Αγνότητα και αγάπη. Έπειτα, όλα είναι απλά.
Καμια φορά που θα στεναχωριέσαι, γιατί κάτι έγινε, κάτι έφταιξε, να θυμάσαι πως όλοι κάνουμε λάθη. Να συγχωρείς. Να συγχωρείς όπως ακριβώς θα ήθελες να σε συγχωρέσουν…
Κάνει κύκλους η ζωή και θα ήθελα να είστε μέσα σε κάθε κύκλο της, αγαπημένοι μου άνθρωποι. Να τους γεμίζετε και να γελάμε και να κλαίμε παρέα! Να τους κάνετε αυτόματα πιο συναρπαστικούς για απλώς είστε παρόντες.
Να μου θυμίζετε πως όλα είναι καλά, αρκεί να γελάμε. Να μου θυμίζετε πως όλα λύνονται και όλα θα πάνε καλά. Να δίνουμε αγκαλιές και να γελάμε παρέα….
Αφιερωμένο φιλαράκια μου. Σας αγαπώ.