Γράφει ο Σπύρος Σταθάτος
Δεν είναι κακό να αγαπά κανείς τον εαυτό του και να τον φροντίζει, το αντίθετο μάλιστα. Το θέμα είναι, αυτή η αγάπη να μην είναι εις βάρος των άλλων ανθρώπων . Ο εγωιστής άνθρωπος, ο αλαζονικός, είναι ένας άνθρωπος που δεν βλέπει τίποτα πέραν του εαυτού του και του πώς θα ικανοποιήσει τις ανάγκες του . Όπως είναι φυσικό, οι διαπροσωπικές σχέσεις ενός τέτοιου ανθρώπου δυσκολεύουν και γίνονται είτε από συμφέρον είτε από ανάγκη (σχέσεις εξάρτησης).
Στις ερωτικές σχέσεις ο εγωισμός είναι κακός σύμβουλός, για να μην πω ο νούμερο ένα εχθρός . Μια σχέση χρειάζεται συνεννόηση και αλληλοκατανόηση για να μπορέσει να προχωρήσει , να εξελιχθεί . Το να οχυρώνεται κανείς πίσω από τον εαυτό του και να μην κάνει βήμα πίσω, δημιουργεί εντάσεις .
Συμφωνούμε ότι ο καθένας πρέπει να έχει το χώρο του στη σχέση και να λειτουργεί ως αυτόνομη μονάδα , αλλά πρέπει να σέβεται τις ανάγκες και τις επιθυμίες του άλλου. Το να μπορείς να καταλαβαίνεις τον άλλο είναι χάρισμα αλλά είναι και ένα μέτρο του πόσο τον αγαπάς . Για παράδειγμα μπορεί κάτι που μου αρέσει να κάνω, να ενοχλεί το άλλο μου μισό .
Ο τρόπος που θα ακούσω την ενόχληση του άλλου μου μισού, δείχνει πολλά, τόσο για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα μου αλλά και για την αγάπη που έχω προς τον άνθρωπο, που θέλω να είμαι μαζί του.
Επίσης υπάρχει και μια λεπτή γραμμή που αν την περάσουμε, χάνουμε τελείως το νόημα .
Για παράδειγμα είναι διαφορετικό το να πάρω την ενόχληση του άλλου εγωιστικά (ως προσπάθεια επιβολής του σε μένα) και διαφορετικά σαν τη διάθεσή του να εκφράσει την αντίθεση του, για κάτι που τον ενοχλεί. Ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος αν οι άνθρωποι δεχόμασταν την εποικοδομητική κριτική, χωρίς δεύτερες σκέψεις και διάθεση να ικανοποιήσουμε το «εγώ» μας και μόνο .
Φανταστείτε το πολύ απλό . Όταν είμαστε μόνοι μας συνηθίζουμε να κάνουμε πολλές δραστηριότητες . Όταν αποφασίζουμε να συνυπάρξουμε με έναν άνθρωπο πρέπει κάποιες από αυτές να τις βάλουμε στην άκρη ή να τις περιορίσουμε (όχι να τις καταργήσουμε) .
Αν συνεχίσουμε να συμπεριφερόμαστε, όπως όταν ήμασταν ελεύθεροι , επειδή δυστυχώς η μέρα έχει μόνο 24 ώρες τότε αναγκαστικά θα στερούμε χρόνο από την σχέση μας . Τότε είναι που λέμε ότι σε μια σχέση πρέπει να είμαστε ελεύθεροι αλλά όχι ανεξέλεγκτοι .
Ίσως η μοναδική φορά που «χρειάζεται» ο εγωισμός είναι όταν έχεις κάνει τα πάντα να σώσεις κάτι και εκείνο δεν σώζεται με τίποτα. Όταν δεν μπορείς, ως άλλος ταχυδακτυλουργός, να βγάλεις λαγούς από το καπέλο σου ή άσσους από το μανίκι σου για να δώσεις ένα “happy end”. Τότε είναι που παίρνεις τον «εγωισμό» σου και φεύγεις . Λέγεται και αξιοπρέπεια…
