Το μυστικό της ψυχικής ένωσης!

Γράφει η Λίνα Παυλοπούλου

Δεν χρειάζεται ανάλυση.
Ούτε καν σκέψη.
Δεν είναι φιλοσοφία, πόσο μάλλον αμπελοφιλοσοφία.

Έρχεται από μέσα και απλά προκύπτει όταν είσαι έτοιμος!
Σε κοινό τόπο και χώρο.
Δεν την κυνηγάς.
Είναι η ώρα της να γίνει.

Σαν το φυτό που φυτρώνει αφού σπείρεις το σποράκι.
Σαν το μωρό που θέλει εννέα μήνες για να γεννηθεί.
Σαν ένα σπίτι που χτίζεις απ’ την αρχή.

Δεν θέλει πίεση.
Δεν θέλει μυαλό.
Δεν θέλει εξηγήσεις.

Απλά συμβαίνει γιατί είναι η ώρα της να συμβεί.
Μεστώνει σαν τον ώριμο γευστικό καρπό του δέντρου.

Θέλει μόνο τον χρόνο και τον χώρο της.
Μέσα σου πρώτα να τη νιώσεις.
Μέσα σου να ενώσεις τα κομμάτια τα δικά σου πριν ενωθείς.

Ζητάει να την ελευθερώσεις απ’ το κενό του φόβου και να αφεθείς.
Γέφυρα να την περπατήσεις.
Ματιά να την κοιτάξεις καθαρή.

Το μυστικό δεν είναι επτασφράγιστο.
Είναι απλό.
Απλό όταν το συλλάβεις.
Απλό όταν το κυοφορήσεις.
Απλό όταν του δώσεις τον χρόνο του να υπάρχει πριν το συναντήσεις.

Κι όταν το συναντήσεις, θα ‘ναι κοινή η ώρα.
Κοινή κι η στιγμή.
Ένας χτύπος. Μια καρδιά.
Μια φωνή κι ένα χαμόγελο.
Το ίδιο. Αυτό της “χαζομάρας”.

Του έρωτα και της φωτιάς.
Αυτής της σιγανής που σιγοκαίει χωρίς να τσουρουφλίζει.
Αυτής της ένωσης που παράγει θερμότητα και ζεσταίνει την καρδιά.

Εκεί που το σημείο συνάντησης είναι το άπλωμα του χεριού προς τον άλλο.
Εκεί που ο ένας συναντά τον άλλο στη στιγμή του.
Εκεί όπου η εσωτερική προσωπική εργασία έθρεψε τους καρπούς της!

Το μυστικό; Ο Συγχρονισμός, ο Συντονισμός!

Την ίδια ώρα, στο ίδιο σημείο, με την ίδια επιθυμία, την ίδια λαχτάρα, την ίδια ποιότητα, την ίδια συγκίνηση!

Αυτή, της ψυχικής ένωσης!

Τελικά, τα ωραιότερα μυστικά η ζωή μας τα φυλάει για το τέλος…!