Γράφει η Μαρίνα Κρητικού.
Τι είναι αυτό που μας κάνει να εξαρτώμαστε τόσο από μία σχέση και να μην μπορούμε να μείνουμε για κάποιο χρονικό διάστημα μόνοι μας; Για κάποιους είναι ζωτικής σημασίας να είναι σε μια σχέση γιατί ουσιαστικά αλλιώς δεν έχουν κάποιο σημείο αναφοράς με βάση το οποίο να προσδιορίζουν τον εαυτό τους, την ίδια τους την ύπαρξη! Χρειάζεται πολλή δουλειά με τον εαυτό και με έναν καλό ειδικό για να μάθουμε να αυτοπροσδιοριζόμαστε και να γνωρίσουμε τα όρια μας!!
Δυστυχώς η δύσκολη καθημερινότητα με την ρουτίνα και τις υποχρεώσεις μας έχουν κάνει να έχουμε χάσει τον χαμόγελο και την θετική μας ενέργεια. Βλέπουμε το ποτήρι μισο-άδειο και εστιάζουμε μόνο στα αρνητικά της κατάστασης που βιώνουμε. Το παν είναι ο τρόπος και η οπτική που βλέπουμε τα πράγματα…τα “γυαλιά” που φοράμε. Την ίδια κατάσταση, κάτω από άλλες συνθήκες μπορεί να την δούμε τελείως διαφορετικά. Τι επηρεάζει η οπτική που υιοθετούμε; Η καλή μας ψυχολογία και το πόσο έχουμε μάθει να νοηματοδοτούμε θετικά ή να ψάχνουμε το θετικό νόημα της κάθε εμπειρίας που περνάμε. Να βρίσκουμε χαρά ακόμα και στα απλά καθημερινά πράγματα που έχουμε, χωρίς να εστιάζουμε σε όσα δεν έχουμε. Αν καταφέρουμε να αλλάξουμε οπτική και τρόπο σκέψης αυτόματα θα δούμε να αλλάζουν και οι γύρω μας! Είμαστε ένα σύστημα τα μέλη του οποίου επηρεάζουν το ένα το άλλο!!
Για να αποδεχτούμε ότι είμαστε σε μια σχέση εξάρτησης, πρέπει να παραδεχτούμε ότι έχουμε κάνει λάθος επιλογές. Λάθη, αδυναμίες, αποτυχίες…πόσο αυστηροί κριτές είμαστε άραγε με τον εαυτό μας; Οι λέξεις αδυναμία, λάθος και αποτυχία τι σημαίνουν για εμάς; Επιτρέπουμε στον εαυτό μας να κάνει λάθος ή όταν γίνεται κάτι τέτοιο μοιάζει σαν να έχει αναιρεθεί όλη η καλή προσπάθεια που κάναμε στο παρελθόν;
Πολλοί άνθρωποι τείνουν να είναι πολύ σκληροί κριτές και να αυτο-τιμωρούνται για τα λάθη που κάνουν. Ακόμα, τείνουν να τα βιώνουν πολύ ενοχικά και να εστιάζουν μόνο στα αρνητικά και όχι στα όσα έχουν ήδη καταφέρει. Η βάση για όλα τα θέματα που μας απασχολούν, είναι και πάλι η οικογένεια! Αν οι γονείς μας εστίαζαν στα λάθη και τις αποτυχίες μας, μην αφήνοντας μας περιθώριο να αποτύχουμε γιατί αλλιώς κρινόταν η αξία όλης της προσωπικότητας μας, τότε και εμείς ως ενήλικες κουβαλάμε την ίδια στάση ζωής. Το παραπάνω, έχει ως αποτέλεσμα να εμπλεκόμαστε ξανά και ξανά σε σχέσεις εξάρτησης, μη υγιείς!
Ας προσπαθήσουμε από εδώ και πέρα να δούμε με άλλη σκοπιά τα λάθη μας και να μαθαίνουμε από αυτά αντί να κατακρίνουμε τον εαυτό μας και να είμαστε σε έναν συνεχόμενο φαύλο κύκλο! Έτσι, θα αναγνωρίζουμε τις δυσλειτουργικές μας σχέσεις και θα δίνουμε την ευκαιρία στον εαυτό της να τις αλλάξει.
LoveLetters