Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος
Να κάνεις σχέση άνθρωπε, όταν θα είσαι ολόκληρος!
Να κάνεις σχέση όταν θα νιώθεις πλήρης, κι όχι για να ψάξεις το άλλο σου μισό για να σε συμπληρώσει, να σου τσοντάρει, να σε καλύψει. Να είσαι ακέραιος όταν θα κάνεις σχέση, και να ψάχνεις έναν το ίδιο με εσένα ακέραιο άνθρωπο, κι οι δυο μαζί να μην είστε δύο μισά που ψάχνουν να κολλήσουν, να είστε δύο ολόκληρα που φτιάχνουν δυο συμμάχους.
Να κάνεις σχέση, όταν θα τα έχεις επιτέλους βρει με την ψυχή σου, όταν θα νιώθεις δυνατός κι όταν θα αγαπάς πρώτος εσύ τον εαυτό σου. Μην περιμένεις να σε αγαπήσει ο άλλος όταν δεν σε αγαπάς εσύ. Μην νομίζεις πως θα έρθει κάποιος για να γίνει το σωσίβιο σου κι εσύ θα είσαι ένα ναυάγιο. Μονάχα όταν τα βρεις με την ψυχή σου και σε αγαπάς εσύ θα είσαι άξιος κι ικανός για να ενωθείς με κάποιον άλλον, μονάχα τότε θα μπορείς να δώσεις, κι όχι μόνο να πάρεις.
Να κάνεις σχέση όταν θα βρεις τον άνθρωπο που σε κάνει να αισθάνεσαι κι όχι απλά για να βρεις έναν τυχαίο άνθρωπο, μια εικόνα όμορφη, μια παρουσία βολική, μόνο και μόνο για να μην είσαι μόνος σου.
Να μπαίνεις σου λέω σε σχέση όχι από ανάγκη ντε και καλά, μπας και γιατρέψεις μια πληγή που σου άφησε ο προηγούμενος, μα από την ανάγκη σου να δώσεις σε αυτόν που έρχεται. Δεν σου φταίει τίποτα ο άνθρωπος που βάζεις στην ζωή σου, δεν είναι γιατροί σου οι άνθρωποι, οι άνθρωποι είναι ευλογία όταν επιλέγουν σωστά.
Να κάνεις σχέση λοιπόν, όταν μένοντας μόνος σου θα είσαι μια χαρά, όταν μένοντας μόνος σου δεν θα αισθάνεσαι λειψός. Μονάχα τότε δεν θα θες μέσα απ΄ την σχέση να καλύψεις τα κενά σου, αλλά θα θες να φτιάξεις κάτι υπέρτατο, όμορφο και υγειές.
Μ΄ ακούς μωρέ; Μην ψάχνεις την ολοκλήρωση μέσα από μια σχέση, να κάνεις σχέση όταν θα είσαι ήδη ολόκληρος!