Είσαι η θάλασσά ΜΟΥ, είσαι η αγάπη ΜΟΥ, είσαι ο έρωτάς ΜΟΥ, είσαι το χαμόγελό ΜΟΥ, είσαι ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΟΥ ματάκια μου.
Τι μου λέει τώρα;
Όλα αυτά είμαι εγώ;
Όχι, δεν είσαι. Μην παρεξηγείς τα ΜΟΥ της.
Μην παρεξηγείς τα όμορφα λόγια που σε κάνουν να νιώθεις μοναδικός ΤΗΣ.
Δεν είσαι ο μοναδικός της. Ακούς φίλε; Δεν είσαι.
Μόνος σου είσαι, μέσα σε λόγια όμορφα αλλά όχι μοναδικά.
Μόνος μέσα σε ποιητικά λόγια.
Κάτσε ρε βλάκα, πού πας;
Κάτσε να ακούσεις.
Ωραία, βάλε ένα ποτό αλλά κάθισε.
Κάθισε να με αντιμετωπίσεις μια φορά σαν άντρας κι όχι σαν παιδί που κρύβεται πίσω από την σιγουριά του.
Ναι, οκ, ξέρω η σιγουριά σου είναι το ποτό αλλά αυτό ρε μαλάκα δεν σε κάνει άντρα.
Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που όλα θέλεις να τα κάνεις μπουρδέλο. Όλα, γιατί όμως φοβάσαι;
Μπουρδέλο δεν είναι και η ζωή σου;
Φεύγεις. Δεν αντέχεις τόση αλήθεια.
Μπορούσες να αντέξεις.
Φεύγεις ταξιδεύοντας με την σιγουριά σου, πάλι οι δυο σας θα μείνετε μέχρι το πρωί.
Μέχρι το πρωί που θα ξαναγυρίσεις σε ΕΚΕΙΝΗ!
(καληνύχτα μαλάκα, η ζωή έχει πλάκα, μονάχα να θυμάσαι, κι αύριο το πρωί, το ίδιο μαλάκας θα σαι)