Μια σχέση για να αντέξει, απαιτεί δουλειά..

Γράφει η Μαρία Σταματοπούλου

Σε θέλω, μου αρέσεις όπως είσαι.

Αυτή είναι μία σημαντική πρόταση και έτσι θέλω να με αντιμετωπίζεις. Ως μία οντότητα μοναδική.

Δεν ξέρω αν θα μείνεις στην ζωή μου ή θα φύγεις. Δεν ξέρω και δεν μπορώ να το ελέγξω. Εκείνο όμως που είναι στο χέρι μου, είναι πως εγώ δίνω το καλύτερο κομμάτι του εαυτού μου, ώστε να έχουμε τις καλύτερες ημέρες μας, όσο άσχημες και να είναι.

Έτσι, σε εμπιστεύομαι πως και εσύ δίνεις το καλύτερο κομμάτι του εαυτού σου σε εμένα.

Και ξέρεις, εμπιστεύομαι απόλυτα τον εαυτό μου. Αγαπώ τον εαυτό μου. Προστατεύω τον εαυτό μου. Είμαι η καλύτερη παρέα του εαυτού μου. Και αυτό είναι το βασικό θεμέλιο να ξεκινήσει μία σχέση.

Και αν επιλέξεις να αποχωρήσεις από εμάς, τότε να θυμάσαι πως αυτό δεν θα με επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό. Γιατί είναι η δική σου, καθαρά δική σου επιλογή, να φύγεις. Εγώ απλά θα κάνω χώρο για νέα διαδρομή ζωής. Κρατώ όλα εκείνα που έχω θαυμάσει σε εσένα, αφήνω πίσω τα άσχημα και προχωρώ μπροστά.

Μία σχέση απαιτεί συνοδοιπορία. Συνεργασία. Εκείνος που πρώτος αποχωρεί, είναι εκείνος που δεν θέλησε να ασχοληθεί αρκετά και ποιοτικά. Η αποχώρησή σου δεν σημαίνει πως αξίζω λίγα, είναι η δική σου αντανάκλαση σε εσένα. Η έλλειψη εργασίας με τον εαυτό σου, με εμάς για το καλό μας.

Ξέρω πως με αγαπάς. Ξέρω επίσης πως όλοι έχουν ένα τέρμα.
Το δικό σου τέρμα ίσως είναι μικρότερο από το δικό μου και δεν θέλεις άλλο να συμβάλλεις στην εξέλιξη της σχέσης μας.

Και αυτό το σέβομαι. Όλα στην ζωή έχουν να κάνουν με προσωπική εργασία.

Καλώς ήρθες λοιπόν αγάπη μου!