Μην μπερδεύεσαι, άλλο αγάπη, άλλο έρωτας, άλλο βόλεμα..

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου 

Για πάμε λοιπόν να ξεκαθαρίζουμε το τοπίο, μια και καλή, που λέει και ο αγαπητός λαός από τα παλιά εκείνα υπέροχα χρόνια.

Αγάπη, έρωτας, δύο σαν ένα, ναι με τα μπούνια, ναι με τα όλα! Πολύ ωραία έως εδώ. Βέβαια γνωρίζεις τον άλλο και έχει μια ζωή και τούμπαλιν. Ερωτεύεσαι τον άνθρωπο με όλα όσα έχει στη ζωή του και τον γνωρίζεις έτσι και σου αρέσει. Έχει φίλους, δουλειά, δραστηριότητες κλπ κλπ, γιατί αν αρχίσω να γράφω δεν θα μας φτάσουν οι σελίδες.

Μετά έρχεται η αγάπη λέει και εσύ αρχίζεις να γκρινιάζεις γιατί συνεχίζει να κάνει πράγματα για τη ζωή του, που επαναλαμβάνω είχε και πριν από εσένα και θέλει να ασχοληθεί και λίγο με την πάρτη του και εσύ το ίδιο θα έπρεπε αλλά μην το κάνουμε θέμα τώρα.

Για να μην μακρηγορώ γιατί θα μας πιάσει το επόμενο καλοκαίρι, αχ καλοκαιράκι, τι θυμήθηκα τώρα, εκείνος που σε αγαπάει πραγματικά δεν θα σου πει ποτέ να εγκαταλείψεις κομμάτια της ζωής σου, δεν θα σου πει ποτέ να πάψεις να έχεις την ζωή που είχες με τις αγαπημένες σου συνήθειες που σε ανεβάζουν και σου φτιάχνουν τα μέσα και τα έξω σου. Στην πραγματική αγάπη ο άνθρωπός σου θέλει να σε βλέπει καλά με ότι έχει αυτό το καλά μέσα του. Μην μπερδεύεσαι το άλλο δεν είναι αγάπη αλλά βόλεμα στα θέλω του άλλου.

Άσε και το άλλο, θέλεις έναν έρωτα σκυθρωπό ή έναν έρωτα με λάμψη που θα είναι πάντα έτοιμος για εσένα, που δεν θα πάψει ποτέ να σου αρέσει, να σε τρελαίνει, να σου λείπει. Διάλεξε και πάρε αλλά μετά μην πει πως δεν στα είπα.

Φώναξε λοιπόν έναν έρωτα που θα κρατήσει, έναν έρωτα με τα όλα του, έναν έρωτα με σάρκα και οστά, έναν έρωτα με κανονικό άνθρωπο που γουστάρει να έχει ζωή, να ζει.

Έλα πάμε και ξεκίνα και εσύ να κάνεις πράγματα για εσένα και να μην τα αφήνεις, να κρατάς την σπίθα αναμμένη και να μάθεις να σέβεσαι και να αγαπάς πραγματικά τον άνθρωπό σου και όχι κατ’ ανάγκη των δικών σου θέλω. Έχουν και οι άλλοι θέλω ξέρεις…

Κλείνω τώρα γιατί δεν θα τελειώσω ποτέ αυτό το όλο ζωή, αγαπησιάρικο κείμενο.

Τα φιλιά μου!