Μην μπερδεύεις τα αισθήματα με τις καβάντζες

Γράφει η Ελεονόρα Κοκκίνη

Δεν είναι μόνο οι μεγάλοι έρωτες και οι αληθινές αγάπες που προσπαθούν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους από την αρχή, αλλά και τα μεγάλα, καθαρά σεξουαλικά, πάθη.

Τον άνθρωπο που θα παίξει κάποιο ρόλο στη ζωή σου, τις περισσότερες φορές, τον καταλαβαίνεις από την πρώτη γνωριμία, από το πρώτο βλέμμα και το πρώτο «χαίρω πολύ». Μπορεί εκείνη τη στιγμή να μη νιώθεις τίποτα για έναν άγνωστο, αλλά το άγγισμά σας και η διασταύρωση των ματιών σας είναι η σπίθα που σηματοδοτεί την έναρξη για ό,τι ακολουθήσει.

Ανάλογα με τα ποσοστά συναισθήματος και λογικής που θα προστεθούν στη σπίθα, θα ΄χει και την ανάλογη πορεία. Όλα εξαρτώνται από τα πρώτα λεπτά της σύστασης.

Άλλοι τους ονομάζουν «εραστές», άλλοι «αμαρτωλούς», άλλοι «friends with benefits» και άλλοι «fuck buddies». Εγώ θα βγάλω αυτή την ανάγκη για ταμπελοποίηση άλλης μιας «σχέσης» και σε καμία περίπτωση δεν θα δεχτώ τον όρο «φίλοι». Θα τους ορίσω απλά ως δυο ανθρώπους που έλκονται σωματικά και μόνο και δεν καταπιέζονται από τα «δεν πρέπει/δεν είναι σωστό».

Με τη γνωριμία, λοιπόν, λογικό είναι να ξεκινήσουν κάποιες συζητήσεις, για να καταλάβουν τι και ποιον άνθρωπο έχουν απέναντί τους.  Θα περάσουν ώρες μιλώντας για το παρελθόν και το παρόν, αλλά το μέλλον είναι εκτός ύλης.

Το ψήσιμο έχει ξεκινήσει και από τους δυο και είναι το πιο κρίσιμο σημείο των μεταξύ τους σχέσεων. Έχουν γνωρίσει και ξέρουν αρκετά καλά και οι δυο τις προθέσεις τους. Είναι η στιγμή που πρέπει να εξαλειφτεί τελείως το συναίσθημα και να υπερισχύσει η λογική. Και αυτό κυρίως για το γυναικείο φύλο, που πέφτει συνήθως πιο εύκολα στην παγίδα των αισθημάτων και της ελπίδας ότι μπορεί να αλλάξει τον εν δυνάμει εραστή της και να απαιτήσει πολλά περισσότερα. Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις στην παγίδα πέφτει και ο άντρας.

Μέγα λάθος. Κρίνονται και οι δυο, ασχέτως φύλου, με απόλυτο ρεαλισμό και το αποτέλεσμα της «νεκροψίας» δείχνει ότι δεν μπορούν και δεν θέλουν να δώσουν τίποτα περισσότερο, παρά μόνο σεξ. Δεν υπάρχει κανένα κοινό σημείο μεταξύ τους και δεν ενδιαφέρονται να αναπτύξουν τίποτα παραπάνω. Η εκτίμηση και η ανθρώπινη συζήτηση δεν λείπει από το μενού, αλλά αυτά δεν αρκούν από μόνα τους για να φουντώσουν ελπίδες και να δημιουργήσουν όνειρα.

Γι’ αυτό και οι κουβεντούλες κόβονται με την πρώτη prive συνάντηση. Μια συνάντηση που θα ξεκινήσει με καλό κρασί, από το οποίο ζήτημα αν πιούν όλο το πρώτο ποτήρι.

Θα βγάλουν και οι δυο όλη την ένταση και την ανυπομονησία, οι οποίες μετατρέπονται σε έντονο πάθος, το οποίο με τη σειρά του φέρνει αλλεπάλληλες επαναλήψεις. Στο τέλος της πρώτης τους βραδιάς ο καθένας φοράει τα ρουχάκια του και επιστρέφει στην καθημερινότητά του. Ούτε μηνύματα την άλλη μέρα, ούτε αμηχανία, ούτε αναμονή πάνω από το τηλέφωνο για κανέναν τους.

Και είναι η στιγμή που συνειδητοποιούν με χαρά πως έχουν το ίδιο σκεπτικό και η απόλαυση δεν θα τους βγει ξινή.

Φυσικά και θα υπάρξουν πολλές επαναλήψεις. Πέρασαν καλά και δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην το ξαναζήσουν όλο αυτό. Πολλά-πολλά δεν χρειάζονται. Ένα-δυο μηνύματα για να συνεννοηθούν και το βράδυ είναι δικό τους.

Έχουν καθιερώσει την ύπαρξη του καλού κρασιού, το οποίο καταναλώνεται στα διαλείμματα μαζί με την ψιλοκουβεντούλα στην οποία ανταλλάσουν τα νέα τους.

Δεν είναι φίλοι. Δεν θα σταθεί ο ένας στον άλλον δε μια δύσκολη στιγμή, δεν θα είναι εκεί σε μια χαρά, αλλά νιώθουν άνετα να μιλήσουν ανοιχτά για τη ζωή τους τη στιγμή που ανακτούν δυνάμεις για τον επόμενο γύρο. Αναζητούν την συντροφικότητα για μια βραδιά και δεν τσιγκουνεύονται να τη μοιραστούν μαζί.

Μετά από καιρό είναι τόσο συνειδητοποιημένοι, ώστε δεν διστάζουν να αφιερώσουν στην παροδική σχέση τους όλο το βράδυ και να κοιμηθούν αγκαλιά, με το πρωινό να μην περιλαμβάνει κρουασάν και καφέ, αλλά ένα γρήγορο flash back της προηγούμενης νύχτας.

Δεν θα μοιραστούν τίποτα άλλο. Θα καλύψουν, εις γνώσιν τους, λίγο το κενό που μπορεί να αισθάνονται και φεύγουν για να συνεχίζουν τη μέρα τους και τη ζωή τους σαν να μην έγινε τίποτα. Το μόνο που προδίδει την «ανήσυχη» και άυπνη βραδιά τους είναι τα κόκκινα μάτια και οι 2-3 μελανιές στο σώμα.

Η έλξη είναι άγνωστο πόσο θα διαρκέσει. Μπορεί να κρατήσει λίγους μήνες, μπορεί όμως και χρόνια. Όσο δεν γίνεται λόγος για κανένα συναίσθημα και καμία προσδοκία τα «δικά τους βράδια» δεν θα λείψουν από τις ζωές τους.