Καμία δεν είναι "εσύ".

Καμία δεν είναι “εσύ”.

Τι θες να σου πω; Πως δεν υπάρχουν εκεί έξω πολλές;
Πολλές που είναι όπως θα τις ονειρευόταν κάποιος, όπως θα τις επιθυμούσε κάποιος.
Τι περιμένεις; Να σου πω ψέματα;
Δεν θα σου πω.
Υπάρχουν εκεί έξω πολλές για να σπαταληθεί κάποιος.
Γοητευτικές, με εσωτερική και εξωτερική ομορφιά, γυναίκες από εκείνες που κάποιος θα “σκότωνε” για να είναι μαζί τους.
Μόνο που ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημα;
Ότι καμία δεν είναι “εσύ”.
Καμία δεν μπορεί να σε αγγίξει στο θρόνο που έχτισες κάποτε μέσα μου και που πεισματικά αρνείσαι να παραδώσεις.
Και για να λέμε την αλήθεια, καμία δεν μπορεί να σε διαδεχτεί.
Γιατί καμία δεν μπορεί να με κάνει να γελάσω, να εκνευριστώ, να κλάψω, να ονειρευτώ όπως το κάνεις εσύ.
Καμία δεν μπορεί με ένα χαμόγελό της να κερδίσει όλη μου την ύπαρξη.
Καμία δεν έχει καταφέρει να ζω για το χαμόγελό της.
Κι εσύ, τόσο αντιφατική όσο ο έρωτας, τόσο ανεξήγητη όσο το παράλογο, είσαι η μοναδική, ανάμεσα σε περαστικές και φευγαλέες τελειότητες.