Είσαι τα χέρια που θέλω πάντα να με αγκαλιάζουν!

Γράφει η Μαρία Αρφαρά

Είσαι ο πρώτος άνθρωπος που παίρνω τηλέφωνο όταν μου συμβαίνει κάτι αναπάντεχο και συνάμα αρνητικό.

Είσαι η ηλιαχτίδα που φωτίζει τα σκοτάδια μου

Είσαι τα χέρια που θέλω πάντα να με αγκαλιάζουν. Αυτά τα χέρια που δια μαγείας όταν με αγγίζουν εξαφανίζουν κάθε πικρία που έχω στην καρδιά μου και απαλύνουν κάθε έγνοια που με βασανίζει.

Έχεις τα μάτια που όταν με κοιτούν , μαλακώνουν τον θυμό μου και πλημμυρίζουν την ψυχή μου με αγάπη. Πόσο έχω ανάγκη αυτή τη ματιά σου που ξεχειλίζει αγάπη και είναι τόσο καθησυχαστική.

Μαζί σου η χαρά μου πολλαπλασιάζεται επί δυο και η λύπη μου διαιρείται δια τρία. Κι αυτό γιατί όταν μου συμβεί κάτι κακό στεναχωριέσαι περισσότερο από μένα. Ξέρω πως θες να με βλέπεις συνέχεια να χαμογελάω, μου το έχεις πει άλλωστε τόσες φορές.

Είσαι ο άνθρωπος που με έμαθε να μην παρατάω ποτέ τα όνειρά μου σε όποια ηλικία κι αν βρίσκομαι και προσπαθείς να με βοηθήσεις να τα υλοποιήσω περισσότερο από ότι εγώ θέλω να βοηθήσω τον εαυτό μου.

Είσαι ο φύλακας άγγελός μου που ανά πάσα στιγμή θα τρέξει στο πλευρό μου ακόμη και για ασήμαντη αφορμή.

Κοντά σου έμαθα να μην με νοιάζουν τα κακόβουλα σχόλια, να αγνοώ ότι κάνει κακό στην ψυχολογία μου και να ασχολούμαι με πράγματα που με ευχαριστούν.

Κοντά σου έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος. Δίπλα σου έμαθα τη σημασία να πράττω με βάση το “εμείς” και όχι με το “εγώ”. Γιατί εγώ και εσύ είμαστε ένα.

Σ’αγαπώ.