Άκου ανθρωπάκο, μαγκιά είναι να έχεις τρόπους

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου.

Η κατάσταση είναι πολύ απλή και έχει ως εξής.

Και όπως λέει η αγαπημένη μου νεολαία “Η Φάση είναι…”.

Δεν είναι παράπονο και δεν είναι στεναχώρια.

Είναι καθαρά θυμός και μόνο.

Δυστυχώς δεν σου αρέσει να βλέπεις τους άλλους ευτυχισμένους.

Μην το δείχνεις όμως.

Ξέρεις δεν είναι όμορφο.

Κάνε κάτι και κατάπιε την γλώσσα σου, αν μπορείς!

Από την άλλη βέβαια θα καταπιείς το δηλητήριο σου.

Από το να το ρίχνεις στους άλλους όμως καλύτερα να το πιείς εσύ που είναι και δικό σου.

Μην το δώσεις αλλού και στο πάρουν το μονάκριβό σου.

Τι λες;

Κρίμα να πάει χαμένο. Δεν νομίζεις;

Η συμπεριφορά ξέρεις προς τους άλλους είτε είσαι χαρούμενος είτε όχι, λέει πολλά.

Προσπάθησε να γίνεις λίγο άνθρωπος και κάτι θα πάρεις πίσω.

Δες το λίγο αν μπορείς.

Η ομορφιά ξέρεις δεν παίζει κανένα ρόλο εδώ.

Και ο πιο όμορφος άνθρωπος παγκοσμίως να είσαι, η ασχήμια της ψυχής φίλε μου δεν ομορφαίνει με τίποτα.

Τύφλα να έχουν τα λιφτινγκ και όλα αυτά τα πως τα λες.

Που τα μόνα που σε νοιάζουν είναι αυτά.

Έλεος όμως!

Να φτιάξεις τη μούρη σου και όχι το μέσα σου.

Ξύπνα ρε!

Το μέσα σου έχει σημασία.

Με αυτό θα μείνεις και εσύ και αυτός που θα αγαπήσεις.

Αν ποτέ βρεις κανέναν να πεις μια καλή κουβέντα.

Λέμε τώρα.

Καλημέρα λες με ξινισμένη μούρη.

Όχι καλέ μου δεν την θέλω.

Πάρτη και φάε τη.

Ούτε πρόκειται να σου ξαναδώσω το ωραιότατο χαμόγελό μου.

Το κρατάω για εκείνους που τους Πρέπει.

Και πολύ σου είναι που σου μιλάω κιόλας.

Δεν είναι μαγκιά να είσαι αγενής…

Η μαγκιά είναι να είσαι άνθρωπος και να ξέρεις που, πως και πότε πρέπει να μιλάς.

Κύριος/Κυρία αν έχεις ακουστά αυτή τη λέξη.

Κάπου σε κάποια εφημερίδα θα το έχεις διαβάσει.

Και αν όχι ψάξε να το βρεις.

Αν βρεις χρόνο από την “πολυάσχολη, πανέμορφη” ζωή σου.

Μπορεί και να σου αρέσει τελικά, που ξέρεις;

Τα φιλιά μου!

LoveLetters