Τόλμησε φίλε να σε αγαπήσεις γι’αυτό που είσαι, όπως είσαι, επειδή είσαι! 

Γράφει η Άννα Γκλόρια Ξυδιά

Σε αγαπάς γι’αυτό που είσαι;
Θέλω να πας μπροστά από τον καθρέφτη και να φωνάξεις “σ’αγαπώ”.
Σε προκαλώ.
Ναι, ξέρω, κάτι σε κράτησε πίσω και το έπνιξες για ακόμα μια φορά.
Πέρασαν διάφορες εικόνες από το μυαλό σου για να μην το πεις.
Ένιωσες πως ένας δαίμονας μέσα σου φωνάζει πως δεν αξίζεις να ξεστομίσεις κάτι τέτοιο.
Σε αγαπάς γι’αυτό που είσαι;
Θυμάσαι τότε που είχες καταφέρει να επιβιώσεις στις πιο δυνατές φουρτούνες; Στις πιο φουσκωμένες θάλασσες;
Τότε που κατάφερες να παλέψεις με τα κύματά σου, βγαίνοντας στην ξηρά και πάλι χαμογελούσες.
Σε αγαπάς γι’αυτό;
Θυμάσαι εκείνη τη μέρα που γεννήθηκες παντελώς γυμνός κι αναγκάστηκες να ντύσεις κάθε λεπτομέρειά μέσα σου για να ξεχωρίζεις και τα κατάφερες;
Σε αγαπάς γι’αυτό;
Θυμάσαι που κάπου, σε μικρή ηλικία, σου έμαθαν τη λέξη αγάπη και την χάρισες απλόχερα εδώ κι εκεί, γιατί έτσι ένιωσες;
Τι πιο όμορφο..
Πες μου όμως, σε αγαπάς γι’αυτό;
Να σου πω, θυμάσαι τότε που ο μικρός σου εαυτός, το μόνο που αναζητούσε ήταν ειρήνη και κρατούσε κάθε λογής μπογιές, ζωγραφίζοντας έναν κόσμο ιδανικό;
Αλήθεια, σε αγαπάς και γι’αυτό;
Θυμάσαι τότε που κάποιος άνθρωπος σου ρήμαξε ότι πιο πολύτιμο είχες μέσα σου, αλλά εσύ τον συγχώρεσες ολοκληρωτικά, γιατί έτσι γούσταρες;
Σε αγαπάς και γι’αυτό;
Θυμάσαι εκείνη τη νύχτα που πολεμούσες με τους δαίμονές σου και σηκώθηκες την επόμενη μέρα νικητής;
Σε αγαπάς και γι’αυτό;
Θυμάσαι τότε που είχες ελάχιστα κέρματα πάνω σου και τα πρόσφερες σ’ έναν άνθρωπο που πείναγε εκεί έξω..
Σε αγαπάς και γι’αυτό;
Θυμάσαι τη στιγμή που οι δικοί σου άνθρωποι σε κοίταξαν κατάματα και σου είπαν μέσα από την καρδιά τους, “μπράβο, τα κατάφερες”
Σε αγαπάς γι’αυτό;
Αλήθεια σου λέω, μπορώ να συνεχίσω να σε ρωτάω όλη τη νύχτα..
Κι όλα αυτά μαζί και το καθένα ξεχωριστά είναι λόγοι για να σε αγαπήσεις.
Άκου με λίγο, είναι αποδεδειγμένο πως αν δεν αγαπήσεις πρώτα εσένα, δεν θα μπορέσεις να προσφέρεις αγάπη σε κανέναν.
Γιατί όλα ξεκινάνε από εσένα.
Είσαι μόνος σου στην αρένα.
Σου ακούγεται βαρύ;
Δεν πειράζει! Αυτή είναι η αλήθεια και φρόντισε να την αποδεχτείς!
Άμα δεν καταφέρεις να βάλεις μέσα σου τα συναισθήματα και να τα κάνεις κτήμα σου, δεν θα καταφέρεις να τα νιώσεις για κανέναν άλλ0.
Είναι σαν την γνώση.
Δεν μπορείς να την προσφέρεις αν δεν την κατέχεις!
Τόλμησε φίλε να σε αγαπήσεις γι’αυτό που είσαι, όπως είσαι, επειδή είσαι!