Σκληρό κι άδικο τρόπο διάλεξες Θεέ μου για να μας θυμίσεις πόσο μικροί κι αδύναμοι είμαστε!

Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος

“Το καλό θα νικήσει”, μια έκφραση που σήμερα ακούγεται πέρα για πέρα ειρωνική κι αστεία συνάμα. Γιατί ρε φίλε, δεν νικάει πάντα το καλό, ψέματα είναι! Είναι φορές, και δυστυχώς είναι πάρα πολλές αυτές οι φορές, που χάνει κατά κράτος το καλό και το κακό νικάει. Είναι φορές σου λέω, που τα λόγια δεν φτάνουν για να πεις όσα νιώθεις, που οι λέξεις σωπαίνουν μπροστά στις εικόνες του θανάτου, μπροστά στις πυρακτωμένες ελπίδες και μπροστά στις στάχτες ονείρων.

Σήμερα λοιπόν δεν νίκησε το καλό, ο θάνατος νίκησε, ρε γαμώτο. Σήμερα ένας λαός ολάκερος περίμενε να γίνει ένα θαύμα, αλλά το γαμημένο ποτέ του δεν έγινε. Ένας λαός περίμενε να ξυπνήσει το πρωί και αυτό που έβλεπε να συμβαίνει χθες, παρακαλούσε να είναι απλά ένα κακό όνειρο, αλλά τελικά ήταν ένας αληθινός εφιάλτης. Μια χώρα ολόκληρη θρηνεί τα παιδιά της απ΄ άκρη σ΄ άκρη, θρηνεί ψυχές αθώες, μετράει τους ανθρώπους της και κάποιοι της λείπουν. Μετράει δεκάδες νεκρούς, χιλιάδες απελπισμένους και εκατομμύρια που πενθούν.

Σήμερα ο αέρας μυρίζει καταστροφή κι απόγνωση κι όλοι φοράνε σταχτιά και μαύρα.
Είναι από εκείνες τις ρημάδες τις μέρες που καμιά καλημέρα δεν λέει την αλήθεια, καμιά καλησπέρα δεν έχει νόημα και καμιά καληνύχτα δεν την παίρνεις στα σοβαρά, γιατί τίποτα δεν είναι καλό κι όμορφο σήμερα.

Και αν όλα είναι μαθήματα και διδάγματα σε ετούτη την ζωή, όπως λένε, αν σήμερα έπρεπε να θυμηθούμε με κάποιο τρόπο πόσο πολύ μικροί κι αδύναμοι είμαστε μπροστά στα στοιχειά της φύσης, τότε…πολύ σκληρό κι άδικο τρόπο θαρρώ πως διάλεξες Θεέ μου για να μας το θυμίσεις.