Θα μας θυμάσαι καθόλου; Ή θα ρίξεις μαύρη πέτρα; (Τελευταίο μέρος)


Γράφει ο Nickolas M.
Θα μας θυμάσαι καθόλου; Ή θα ρίξεις μαύρη πέτρα; (Μέρος 3ο)
Τέλος το μπουκάλι, τελειώνει και το πακέτο…
– Σαν πολύ δεν κάπνισες πάλι;
– Μου μετράς τις ρουφηξιές μικρή;
– Ε κάποιος πρέπει να σε προσέχει!
– Σωθήκαμε τώρα!
– Τελικά δεν ξέρω ποιος είναι ο μυαλωμένος της οικογένειας εδώ πέρα!
– Μικρή, χαλάρωσε, στις Πανελλήνιες πέρασες, δεν κατέκτησες το Έβερεστ.
– Ακόμα!
– Α καλά. Άντε πήγαινε τη βόλτα σου και φρόνιμα ε; Με ρέγουλα τα κοκτέιλ.
– Είπε αυτός που κατέβασε ένα μπουκάλι κι ένα πακέτο στο μισάωρο!
– Μισό πακέτο, μην υπερβάλλουμε!
– Ποιους θυμάσαι σήμερα;
– Ξέρω ‘γω..Τους πάντες.
– Όταν γυρίσουμε με το καλό, ξεκίνα τα τηλέφωνα. Παραδοσιακά πράγματα, όχι Facebook και τέτοια.
– Ρε κοίτα που θα μας μιλήσει για παράδοση το 18χρονο! Τί έχετε πάθει ρε, θα μας κουνάτε και το δάχτυλο σε λίγο!
– Ε άμα βλέπουμε να τα κάνετε σκατά στη ζωή σας, τί να κάνουμε, να χειροκροτάμε;
– Μικρή έφυγες πάραυτα! Χρήματα έχεις;
– Ε νομίζω θα φτάσουν για απόψε!
– Κατάλαβα, πάλι για προμήθειες θα τρέχει αύριο στη Χώρα ο έρμος ο μπαρίστα!
– Τον καφετζή λες μπαρίστα;;
– Ε κι εσύ τώρα, άστον να αισθάνεται σημαντικός, το κομμάτι του κάνει σε σας τα μικρά!
– Μικρό είναι το μάτι σου, αλλά έχε χάρη που βιάζομαι μη τις στήσω πάλι!
– Τουλάχιστον έχεις αυτογνωσία για την χρονοεκτίμησή σου!
– Είχα να μοιάσω αφού!
– Βρε ούστ! Άντε φιλάκια, να προσέχεις.
– Θα προσέχω μπαμπακουλίνο.
Έτσι είναι, τη μια μέρα της αλλάζεις πάνες, την άλλη βγαίνει με τις φίλες της (φίλες, λέμε τώρα, αλλά ας κάνουμε τον χαζό..). Πετάω το άδειο πακέτο μαζί με τα αποτσίγαρα και το μπουκάλι στην ανακύκλωση, αλλιώς ποιος την ακούει την οικολόγα. Σκέφτομαι να βουτήξω, με μαγιό αυτή τη φορά, είναι η καλύτερη ώρα όταν δύει ο ήλιος. Το δροσερό νερό πάντα βοηθάει να καθαρίσει το μυαλό, μαζί με τους πνεύμονες (ξέρω, δικαιολογία για το κάπνισμα, έχω δώσει και σχετική υπόσχεση αλλά δεν είμαι έτοιμος ακόμα).
Δεν ξέρω γιατί σας σκέφτομαι συνέχεια τελευταία. Αλλά σας θυμάμαι όλους. Και τα θυμάμαι όλα. Καλά και άσχημα. Μόλις γυρίσω θα πάρω τηλέφωνο που λέει κι η μικρή. Παραδοσιακά πράγματα. Το υπόσχομαι.
Είστε όλοι εδώ. Σε ένα μικρό ψαροχώρι στη Σίφνο…
Πλατύς Γιαλός, Σίφνος, Αύγουστος 2012
Related

Διότι οι άνθρωποι δεν συγχωρούν αυτούς που από έρωτα εκπέσανε..