Η μόνη επιλογή που μου δόθηκε, είναι να είμαι δυνατή!

Γράφει η Κατερίνα Μίσσια

Έλα πάρε τα πάνω σου! Έλα στάσου στο ύψος σου! Έλα εσύ δεν επιτρέπεται να λυγίζεις! Έλα εσύ είσαι που μας δίνεις δύναμη! Εσύ είσαι που μας κάνεις να χαμογελάμε.

Ξέρεις κάτι; Ναι εγώ είμαι όλα αυτά! Ναι εγώ είμαι που αντέχω.

Έχεις σκεφτεί ποτέ τι πέρασα για να γίνω αυτή;

Εμένα φίλε μου, μέσα απο τα χαμόγελα μου, βγαίνουνε κραυγές. Αυτές τις κραυγές όμως τις ακούω μονάχα εγώ. Όχι γιατί δεν ακούγονται, αλλά γιατί τις μαλώνω και δεν τις αφήνω εγώ να ακουστούν.
Μέσα απο την τρέλα και την ανεμελιά βγαίνει μια ψυχή κουρασμένη, δεν τη βλέπεις ε; Την έχω ντύσει με στολίδια, της έχω βάλει τα καλά της.

Δεν ήταν όλα εύκολα στη ζωή, δεν είναι ακόμα εύκολα.

Η ζωή μου έδωσε πολλές επιλογές. Άλλες με ταξίδεψαν με χρώματα, άλλες με ρίξανε στα χώματα.
Άλλες μου δώσανε ζωή κι άλλες μου δώσανε φων. Φωνή που φώναξα, φωνή που τρόμαξα.
Η ζωή όμως, μου έδωσε μονάχα μια επιλογή! Να μείνω δυνατή!