Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου..

Γράφει η Τάνια Αναγνώστου.

Κι αν με ρωτήσει κανείς τι είσαι εσύ για μένα, ένα μονάχα θα του πω.. πως είσαι ο άνθρωπός μου, το παρόν μου.
Είσαι εκείνος ο άντρας που επέλεξα ανάμεσα σε τόσους άλλους. Το πόσο πολύ σε θέλω ποτέ δε θα μπορέσω να στο εκφράσω με λόγια, γιατί δε βρέθηκαν ακόμα οι κατάλληλες λέξεις για να ενσαρκώσουν τα συναισθήματά μου για σένα.

Γιατί το μόνο που αναζητώ όταν τελειώνει η μέρα και γυρίζω κουρασμένη στο σπίτι είναι η αγκαλιά σου, το χάδι σου, το φιλί σου και το χαμόγελό σου. Αναζητώ εσένα, τον άντρα που αγαπώ και λατρεύω, τη δύναμη και ταυτόχρονα την αδυναμία μου. Φουσκώνω από περηφάνια όταν σε έχω δίπλα μου. Πολλές φορές δε στό’χω πει φορώντας το ναζιάρικο χαμόγελό μου;

Ξέρεις όμως γιατί; Γιατί μου έμαθες τη ζωή από την αρχή κρατώντας μου σφιχτά το χέρι, καταλάγιασες τους φόβους μου με ένα απαλό σου άγγιγμα και με γέμισες αγάπη για τη ζωή με ένα σου φιλί. Μου έμαθες να ζω στο παρόν, να αποδέχομαι το παρελθόν και να ονειρεύομαι το μέλλον.

Είναι πολύ όμορφο και συνάμα δύσκολο να κάνεις μια γυναίκα να σε ερωτευτεί πραγματικά και αληθινά. Θέλει να είσαι ένας άντρας με τα όλα σου, να στέκεσαι πλάι της ευθύς και ντόμπρος και να την νοιάζεσαι. Δε λέω, έμαθε και εκείνη να προσέχει τον εαυτό της και να πατάει μόνη της στα πόδια της, αλλά έχει ανάγκη και από εσένα τον αληθινό άντρα. Εσένα που θα λες το “σ’αγαπώ” και θα το εννοείς, χωρίς να το μολύνεις και που οι πράξεις σου θα συμβαδίζουν με τα λόγια σου.

Κατάλαβε επιτέλους πως άντρα δε σε κάνει ο αριθμός των γυναικών που έχεις ρίξει στο κρεβάτι σου, αλλά το πόσο λαμπερό και αληθινό είναι το χαμόγελο της γυναίκας που έχεις δίπλα σου. Σε τιμά όταν μια γυναίκα καμαρώνει που είναι μαζί σου, νιώθει πως είσαι το στήριγμά της και πως είσαι εκεί για να την προσέχεις.

Και ας μη λέμε ψέματα τύπου δεν έχουμε ανάγκη κάποιον για να μας προσέχει.. Έχουμε και παραέχουμε. Η καρδούλα μας το ξέρει. Απλά μάθαμε να στηριζόμαστε και μόνες μας στα πόδια μας, να είμαστε ανεξάρτητες και δυνατές για να διεκδικούμε αυτό που θέλουμε και αξίζουμε, χωρίς να γινόμαστε βορά του εγωισμού και των ανασφαλειών του κάθε τυχάρπαστου.

Κάποιον που θα μας σέβεται και θα είναι λίγο πιο μπροστά από εμάς θέλουμε. Που θα μας σηκώνει όταν νιώθουμε πως έχουν πέσει πάνω μας τόσα πολλά βάρη και δεν αντέχουμε άλλο, και που θα μας πει ένα “Εγώ είμαι εδώ, μην ανησυχείς” όταν όλα φαντάζουν δύσκολα και απρόσιτα. Ο άντρας ο αληθινός είναι εκείνος που θα αποτινάξει από τη γυναίκα το ρόλο του αρσενικού και θα την αφήσει να ξεδιπλώσει εκείνον του θηλυκού, με τον οποίο και γεννήθηκε.

Η ζωή θέλει να τη ζεις με έρωτα, αγάπη και τρέλα, παρέα με τον κατάλληλο συνοδοιπόρο. Τότε είναι που έχει άλλη νοστιμιά. Είναι για εκείνον και εκείνη που τολμούν το μαζί σε μια εποχή που επιβραβεύει την ανεξαρτησία και το ναρκισσισμό, παραμένοντας πιστοί στις αξίες και τα ιδανικά τους.