Όλα αρχίζουν και τελειώνουν στο φιλί σου

Χαμογέλα... κι όλα μπορούν να συμβούν!

Γράφει η Μπάρμπυ Κορμαρή

Νύχτωσε πάλι. Το δωμάτιο σκοτεινό κι εγώ στον καναπέ, κουλουριασμένη στη γωνιά σου. Ένα τσιγάρο καίγεται ξεχασμένο στο τασάκι και εγώ κοιτάζω τον καπνό που παίρνει τη μορφή σου.

Κλείνω τα μάτια κι εμφανίζεσαι μπροστά μου. Σε μια στιγμή εκμηδενίζεις την απόσταση και είσαι πάλι εδώ. Κι εγώ σε θέλω… Αναζητώ το βλέμμα σου για να διαβάσω τις απαντήσεις σ’ όλα εκείνα που φοβάμαι να ρωτήσω. Βλέπω τη γνώριμη λάμψη στα μάτια σου καθώς με πλησιάζεις και με παίρνεις αγκαλιά. Κρύβομαι στο στήθος σου και σε νιώθω να με χαϊδεύεις.

Απόψε είσαι πάλι εδώ, μαζί μου. Κι εγώ απόψε είμαι πάλι ζωντανή. Κολλάω πάνω σου και σε ανασαίνω. Η μυρωδιά σου κολλάει στο δέρμα μου και το κορμί μου ζωντανεύει στο άγγιγμά σου. Οι αισθήσεις ξυπνούν και κάθε κύτταρο του κορμιού μου σε ζητάει.

Ταξιδεύω στο χρόνο, στις δικές μας στιγμές. Εσύ κι εγώ σε μια σφιχτή αγκαλιά κι όλα αρχίζουν και τελειώνουν στο φιλί σου. Σ’ εκείνο το ατελείωτο φιλί που μας κόβει την ανάσα. Σ’ ένα φιλί που μαρτυράει όλα εκείνα που δε χωράν σε λέξεις.

Και το μόνο που θέλω είναι να σε κρατήσω εδώ, κοντά μου. Να μη σ’ αφήσω να μου φύγεις ποτέ ξανά. Να σου φωνάξω πως σε θέλω, πως σ’ αγαπάω σαν τρελή και δεν αντέχω μακριά σου. Να σου φωνάξω πως είμαι δικιά σου θέλω, τ’ ακούς; Δικιά σου! Να σε κρατήσω εδώ, σ’ ετούτο το φιλί.

Έξω χαράζει. Ανοίγω τα μάτια και σε ψάχνω. Μη φεύγεις, μείνε λίγο ακόμα… Είναι πολλά εκείνα που θέλω ακόμα να σου πω. Μη φεύγεις, μείνε…

Χαμογελάς και με κοιτάς στα μάτια. Ένα φιλί ακόμα σφραγίζει την υπόσχεση που δώσαμε. Εμείς εδώ. Ό,τι κι αν γίνει, εμείς μαζί. Να αγνοούμε τα χιλιόμετρα και να εκμηδενίζουμε το χρόνο. Να ονειρευόμαστε μαζί και να μετράμε αντίστροφα μέχρι να συναντηθούμε ξανά. Να συναντιόμαστε πάντα σ’ ένα ατελείωτο φιλί..