αποστολοπουλου

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Ήσουν 12 χρονών, όταν έπαιζες στο λιβάδι με τις ανθισμένες άγριες ανεμώνες. Θυμάσαι; Εκείνες τις κατακόκκινες. Πόση ζωή αλήθεια κρύβει το κόκκινο!Και εκείνες τις μωβ. Χρώμα…

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Μετά από καιρό θέλησα να σε “ξαναδώ”. Είναι από εκείνες τις νυχτερινές επισκέψεις με την σκέψη, που έκανα σχεδόν κάθε βράδυ μετά τον χωρισμό μας. Περνώντας…

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Ξέρεις ποια εποχή νοστάλγησα; Εκείνη που δάγκωνα τα χείλη να μην κλάψω κάθε που μάτωνα τα γόνατα μου. Που αυθόρμητα αγκάλιαζα γιατί έτσι ένιωθα. Που έλεγα…

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Σε αγαπάω. Όχι γιατί σε έχω ανάγκη. Όχι γιατί σε χρειάζομαι για να αναπνέω και να ζω. Σε αγαπάω για κάτι πιο απλό. Γιατί δίπλα σου…