Γράφει ο Χρήστος Παναγιωτόπουλος
Οι σχέσεις είναι όπως τα όνειρα που διαδραματίζονται κάτω απ’ τα σεντόνια της φαντασίας μας. Κανείς δεν ξέρει τι γίνεται μόνο αυτοί που τα βιώνουν.
Φοράς τις καλές σου πιτζάμες, πλένεις δοντάκια, φτύνεις τον κόρφο σου για να μην σε ματιάσουν, και ξαπλώνεις ελεύθερος να χαρείς τον ύπνο σου.
Εκείνη την στιγμή ξεκινά η μαγεία…
Θα σου τύχουν όνειρα που το πρωί δεν θα θυμάσαι ότι είδες, όπως κάποιες ανιαρές σχέσεις, καθώς ήρθαν στην ζωή σου σε καιρό εκπτώσεων…
Και οι δύο δίνετε τα χέρια για ένα καλύτερο όνειρο.
Άλλα θα αφήσουν μία περιπετειώδη πτυχή στην βραδιά σου, σαν τα καταστήματα που ξεπούλησαν το στοκ και κλείνουν.
Μεγάλοι έρωτες με πολλές συναισθηματικές εντάσεις. Τσακωμοί, κυνηγητά σε μέρη που εναλλάσσονται γρήγορα μέσα στο μυαλό σου καθώς το κορμί θα ιδρώνει απ’ τις κλωτσιές που θα δίνεις στα σεντόνια σου.
Πόσες φορές σκέφτηκες “άντε να χτυπήσει το ξυπνητήρι της λύτρωσης”να απεμπλακείς απ’ τα σεντόνια που σε έχουν δέσει κόμπο;
Για όνειρα – εφιάλτες,όπου το ένα φιλί θα μετατραπεί σε Λερναία Ύδρα με εννέα χείλη δεν θα μιλήσω, μακριά από μας…
Βέβαια θα συναντήσεις και όνειρα λίγο πιο σπάνια στις μέρες μας όταν η αγάπη θα σου χαρίσει ένα ατελείωτο παραμύθι να γευτείς.
Το μόνο πρόβλημα με αυτά τα όνειρα είναι πως δεν υπάρχει η θέληση να ξυπνήσεις, ίσως εάν προσπαθήσεις αρκετά.
Πετάς το ξυπνητήρι, κλείνεις τηλέφωνα, κουρτίνες, ένα μην ενοχλείτε έξω απ’ την πόρτα και ελπίζεις η ωραία κοιμωμένη να σηκωθεί πρώτη από σένα.
Όλα τα όνειρα κρύβουν μία μαγεία, άλλα περισσότερη άλλα λιγότερη. Μία όμορφη συναισθηματική εμπειρία για όσο κρατήσει και αυτή γίνεται ακόμη πιο όμορφη όταν αφεθείς για να την ζήσεις.
Έτσι και οι σχέσεις!
Όσο αφήνεσαι τόσο απολαμβάνεις την μαγεία κάτω απ’ τα σεντόνια της ζωής και που ξέρεις ίσως όταν ξυπνήσεις να μην βρεθείς μόνος στο κρεβάτι σου.
Όνειρα γλυκά….
Ποιος ξέρει…ξέρει;
