Γράφει η Ελένη Αράπη.
Η θέση της σύγχρονης Γυναίκας είναι πολύπλοκη και επιβαρυμένη. Από μικρή σκύβει το κεφάλι και ακολουθεί το μονοπάτι που κάποιοι άλλοι έστρωσαν γι΄αυτήν. Καλό παιδί, άριστη μαθήτρια, τέλεια επαγγελματίας, πανέμορφη, πιστή σύζυγος, πρότυπο μητέρας.
Εκεί γύρω λοιπόν στα 40 έρχεται η ώρα της αποκαθήλωσης όλων των πρέπει. Εκεί κάνουμε το ταμείο και μετράμε έσοδα – έξοδα. Τι έδωσα, τι πήρα, τι μου έμεινε. Και επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις το ταμείο ειναι μείον, αρχίζει η δική μας Επανασταση.
Για να επαναστατήσεις όμως πρέπει να έχεις ένα όραμα, πρεπει να ξέρεις τι θέλεις και προπαντώς πρέπει να ξέρεις ποια είσαι. Οταν απο την κούνια σου φοράνε ξένα φορέματα, σε ντύνουν με αλλοτρια πρόσωπα, χωρις να αντιδράς, ειναι πολύ πιθανό μόλις βγάλεις το προσωπείο να συνειδητοποιησεις ότι δεν έχεις πια πρόσωπο.
Η πιο συνηθισμένη αντίδραση είναι να διατηρήσουμε τα κεκτημένα μας και να εκφρασουμε την αγανακτησή, την επαναστατικότητά μας μέσω του διαδικτύου. Εδώ λοιπόν το “παίζουμε”- γιατί και πάλι ξένο προσωπείο φοράμε- ελεύθερες, ανεξάρτητες, αυθύπαρκτες, επαναστάτριες, αντράκια… Διεκδικούμε τη ζωή, το πάθος, τον έρωτα, την φλόγα που χρόνια μας έχουμε στερήσει….Κι εδώ έρχεται η μεγαλύτερη παγίδα. Στην προσπάθεια μας να αρπάξουμε μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, πέφτουμε θύματα της ορμής και της παρορμητικότητάς μας.
Αρπακτικά, επαγγελματίες “εραστές” καραδοκούν να μας στολίσουν με ποιητικούς διθυράμβους, να στρώσουν το κόκκινο χαλί του πάθους, αποσκοπώντας στην καλύτερη των περιπτώσεων στην σαρκική επαφή, στην χειρότερη στο να μας απομυζήσουν χρήματα ή ακόμα και την ίδια μας την ψυχή.
Ξυπνήστε λοιπόν μην ψάχνετε την ελευθερία στη σκλαβιά του διαδικτύου, μην ψάχνετε τον ερωτα μεσα απο ψεύτικα προφίλ, που ακόμα και αν είναι αληθινά δεν ξέρετε τι παθογένεια κρύβουν. Βγείτε έξω στη ζωή, αποκτήστε οικονομική ανεξαρτησία, κανένας δεν μπορεί να διεκδικήσει τη ζωή του αν εξαρταται οικονομικά απο τους αλλους. Αλλάξτε όλες τις δομές που σας σκλαβώνουν. Μιλήστε με τον σύντροφό σας. Διαγράψτε από την μνήμη σας τους ιδανικούς και ανάξιους εραστές… Διεκδικήστε τη ζωή σας…
Ναι δεύτερη ζωή δεν έχουμε, αλλά ούτε και ζωή για χάσιμο…
Μα πάνω απ΄ολα Αγαπήστε εσάς…. Ερωτευθείτε τον Εαυτό σας…Φροντίστε τον….Πιστέψτε σε σας…Τότε και μόνο τότε θα γίνεται ποθητές, θεές σε αυτούς που πραγματικά σας αγαπούν και είναι έτοιμοι να δώσουν “γη και ύδωρ” για να σας έχουν παντοτινά στο πλευρό τους….
Σταματείστε επιτέλους να πιστεύετε στα παραμύθια, το βασιλόπουλο από καιρό είναι βάτραχος…Μόνο αν γίνετε οι ίδιες βασίλισσες και αρχόντισσες του εαυτού σας, θα συντρίψετε τις αόρατες αλυσίδες της σκλαβιάς σας, θα ελευθερωθείτε και όταν είσαι ελεύθερη είσαι περισσότερο αναγκαία. Ανοίξτε τα μάτια σας λοιπόν, βγείτε στο φως του Ήλιου και πείτε
“Το κοριτσάκι πέθανε…η Γυναίκα Γεννήθηκε!”
LoveLetters