Γράφει ο Δημήτρης Καραμάνος
Ξέρεις τι με τρελαίνει σε εσένα; Που πνίγεσαι μέσα στα γιατί σου. Γιατί δεν έγινε. Γιατί δεν μπόρεσε. Γιατί δεν προχώρησε. Γιατί δεν άξιζε. Γιατί φοβήθηκες. Μικρά καρφιά που σου ανοίγουν τρύπες στην ψυχή και δεν σε αφήνουν να σταθείς όπως θες, όπως μπορείς, όπως γεννήθηκες να σταθείς.
Κι εγώ σου μιλάω καθαρά. Σκότωσέ τα όλα. Ένα ένα. Χωρίς ενοχές, χωρίς πισωγυρίσματα. Τα γιατί δεν σε έσωσαν ποτέ. Μόνο σε καθήλωσαν. Σου πήραν ώρες, χρόνια, στιγμές που άξιζαν να είναι φωτεινές. Τα γιατί είναι για όσους δεν τόλμησαν. Εσύ έχεις αποδείξει πως μπορείς να γκρεμίσεις ολόκληρο τοίχο αν το αποφασίσεις.
Ανέστησε τα μπορεί σου. Εκεί κρύβεται όλη η δύναμή σου. Μπορείς να σταθείς. Μπορείς να αγαπήσεις ξανά. Μπορείς να κάνεις καλύτερες επιλογές. Μπορείς να πατήσεις πόδι. Μπορείς να δώσεις τέλος σε ό,τι σε ρίχνει. Μπορείς να ξαναχτίσεις τα πάντα από την αρχή. Κι αν χρειαστεί, μπορείς να φύγεις χωρίς να κοιτάξεις πίσω σου ούτε για μισό δευτερόλεπτο.
Το μπορεί θέλει ψυχή. Δεν χαρίζεται. Θέλει κότσια, θέλει πείσμα, θέλει να κοιτάξεις τον καθρέφτη και να δεις όχι τι χάθηκε αλλά τι μπορεί να ξεκινήσει σήμερα. Θέλει να επιλέξεις τον εαυτό σου. Όχι τις πληγές σου. Όχι το παρελθόν σου. Εσένα.
Κι εγώ, σαν άντρας που σε βλέπει όπως είσαι και όχι όπως σε πείσαν ότι είσαι, σου λέω κάτι που αξίζει να το κρατήσεις. Αν σκότωσες όλα τα γιατί, είσαι έτοιμη. Για σένα, για τη ζωή σου, για όποιον σταθεί δίπλα σου. Κι αν ανέστησες όλα τα μπορεί, τότε πια δεν θα σε φοβάμαι. Θα σε θαυμάζω. Γιατί εκείνη η γυναίκα που εμπιστεύεται τα μπορεί της, δεν χάνει ποτέ.
