Γράφει ο Σπύρος Σταθάτος
Ένας από τους αγαπημένους μου παιδικούς ήρωες ήταν ο Ρόκι. Τον θαύμαζα για το θάρρος του αλλά κυρίως για την απίστευτη δύναμη θέλησης που είχε. Μια θέληση που μπορούσε να νικήσει τα πάντα.
Ένα από τα πράγματα που μου “δίδαξε” αυτός ο ρόλος, είναι ότι στη ζωή δεν έχεις το δικαίωμα να πεις παραιτούμαι. Ακόμη και αν οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές, εσύ είσαι υποχρεωμένος να αγωνίζεσαι. Πολλές μάχες κερδήθηκαν, αν και έμοιαζαν καταδικασμένες, επειδή κάποιοι προσπάθησαν παραπάνω. Ήταν αυτοί που έβλεπαν φως εκεί που οι άλλοι έβλεπαν μόνο σκοτάδι. Αυτοί που όταν τα πράγματα δυσκόλεψαν δεν το έβαλαν κάτω αλλά αντίθετα συνέχισαν.
Συμβόλαιο με την επιτυχία ή την αποτυχία δεν υπογράφει κανείς. Επίσης, το ότι θα προσπαθήσεις, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα πετύχεις. Υπάρχει και η αποτυχία μέσα στο παιχνίδι. Αν δεν αγωνιστείς όμως, έχεις ήδη χάσει ή έχεις φάει, όπως λέμε στο ποδόσφαιρο, “γκολ από τα αποδυτήρια” .
Επειδή ποτέ δεν ξέρεις πώς θα στα φέρει η ζωή, έχεις χρέος απέναντι στον εαυτό σου αλλά και σε όσους σε αγαπούν να το παλεύεις μέχρι τέλους. Να πέφτεις 10 φορές και να σηκώνεσαι 11. Να μην καταθέτεις ποτέ τα όπλα και να είσαι πάντα μάχιμος.
Κάν’ το λίγο όπως ο Ρόκι! Όταν όλα έμοιαζαν εναντίον του, και κανείς δεν τον πίστευε, εκείνος ήταν εκεί, το πάλευε και τελικά κέρδιζε.
Η ζωή είναι ένα παιχνίδι που κρίνεται στο τελευταίο λάκτισμα. Μέχρι τότε, συνέχισε να παλεύεις.
Σου το χρωστάς!
