Γράφει η Κατερίνα Κύπριου
Λένε, ότι ο άνθρωπος για να φτάσει ψηλά, πρέπει να ξεκινήσει από χαμηλά, κι εγώ ήμουν ήδη στα πατώματα όταν ξαφνικά πήρα τόση φόρα που δεν το πίστευα ούτε κι η ίδια.
Είδα τη ζωή με άλλο μάτι και κατάλαβα ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Και τώρα, θα με ακούσεις εμένα “αντράκι”.
Εγώ, θα μπορέσω να ζήσω και χωρίς εσένα, γιατί λατρεύω τον καθαρό αέρα που αναπνέω κι όχι τον βρώμικο που ανέπνεα κοντά σου!
Θα χαίρομαι όταν ξυπνάω το πρωί και βλέπω τον ήλιο να μου χαμογελά, γιατί λατρεύω τα λουλούδια και θαυμάζω τα χρώματά τους!
Γιατί μπορώ να απολαμβάνω τη μυρωδιά της βροχής!
Γιατί τρελαίνομαι να περπατώ στη φύση.. γιατί μου αρέσουν τα ταξίδια και τώρα πια, θα κάνω όσα μπορώ!
Γιατί αγαπώ τους φίλους μου και με αγαπούν κι αυτοί.
Γιατί νιώθω ευλογημένη που ο Θεός μου χάρισε δυο υπέροχα παιδιά και αξίζουν να με βλέπουν χαρούμενη.
Γιατί πιστεύω και πάλι στους ανθρώπους και διδάσκω και τα παιδιά μου να κάνουν το ίδιο.
Γιατί μπορώ πια να απολαμβάνω τον καφέ μου όπως θέλω εγώ, με όποιους θέλω εγώ!
Γιατί τώρα πια, έμαθα να αγαπώ τον εαυτό μου και με αγάπησε κι αυτός!
Γιατί τώρα πια, αγαπώ τη δουλειά μου όχι γιατί με ζει αλλά γιατί την επέλεξα..
Γιατί τώρα πια μπορώ να προσφέρω αλλά μόνο σε όσους το αξίζουνς!
Γιατί λατρεύω τις βόλτες με τους φίλους και τα παιδιά μου..
Γιατί “αντράκι”, εγώ τώρα πια γελάω δυνατά κι αληθινά κι όταν ακούω ένα τραγούδι που μ’αρέσει, τα παρατάω όλα και χορεύω στο ρυθμό του!
Απολαμβάνω πια τη μοναξιά μου γιατί τώρα πια, νιώθω λιγότερο μόνη απ’ όσο ένιωθα όταν ήμουνα μαζί σου!
Εγώ που λες “αντράκι”, τους νίκησα τους δαίμονές μου! Πάλεψα σκληρά μαζί τους, μα τους νίκησα!
Και η μεγαλύτερή μου νίκη, ήταν σκότωσα εσένα μέσα μου!
Τότε ξαναγεννήθηκα μέσα από τις στάχτες μου και νιώθω πιο δυνατή από ποτέ!
Μπορώ να παλέψω για όλα μου τα “θέλω” για όλες μου τις επιλογές και τις προτεραιότητες και για ότι με κάνει ευτυχισμένη!
Χωρίς να το θες, μου δίδαξες τι θα πει ζωή.
Χωρίς να το θες, μου έμαθες τι σημαίνει να αγαπάς τον εαυτό σου!
Σώπα λίγο ακόμα “αντράκι”..
Εγώ τώρα θα ζήσω την κάθε στιγμή που μου προσφέρει η ζωή και θα την απολαύσω σαν ένα ποτήρι καλό κρασί!
Και κάπου κάπου, θα πίνω κι ένα ποτήρι κρασί στην υγειά σου, όσο εσύ θα ζεις με τη μιζέρια και τα ψέματά σου.
Στην υγεία σου λοιπόν!
Εσύ, κάτσε απέναντί μου και μην κάνεις τίποτα..
Απλά πιες μαζί μου και κοίτα με..
Κι όταν τελειώσει το μπουκάλι τότε θα δούμε ποιος από τους δυο μας μέθυσε από ευτυχία..