Όταν φτάσεις στο τέρμα, άφησε τις λέξεις να πετάξουν.

Γράφει η Νατάσσα Σπύρου

Κάθε σκέψη μου κρυφή θα την γνωρίζεις. Κάθε καημό μου, κάθε χαρά και κάθε δάκρυ. Όλη μου την αγάπη πάντα θα την βρίσκεις εκεί. Πίσω από τις λέξεις. Αυτές που δεν θα ακούς αλλά μόνο θα τις διαβάζεις. Εσύ ξέρεις τον τρόπο, πάντα με διάβαζες σαν ανοιχτό βιβλίο.

Πάντα ήξερα την σκέψη σου κοιτώντας σε στα μάτια. Μιλούσαμε μέσα από τις σιωπές. Τις περισσότερες φορές η σιωπή έχει μεγαλύτερη αξία από τα λόγια. Οι λέξεις φεύγουν και χάνονται μακριά με το φύσημα του ανέμου. Γι’ αυτό και εγώ θα τις φυλακίσω και θα τις έχεις για πάντα κοντά σου.

Θα μείνουν εκεί να σου θυμίζουν κάθε μικρή στιγμή μας, κάθε σ’ αγαπώ και όλα τα σε θέλω που είπαμε. Κάθε καυγά και κάθε κλείσιμο πόρτας. Όλες τις φορές που έφυγα μα έτρεξα και πάλι σε σένα. Θα σου θυμίζουν την μια και μόνη υπόσχεση που σου έδωσα, μιας και οι πολλές υποσχέσεις καθώς και το «για πάντα» δεν μου ταιριάζουν.

Θα κρατήσεις τις λέξεις φυλαχτό που όμοιο του δεν θα βρεις ποτέ ξανά. Όταν οι δρόμοι στενέψουν και το φως νιώθεις πως σβήνει θα είμαι εκεί. Πίσω από τις λέξεις που θα διαβάζεις.

Την αγάπη δεν την φοβήθηκα ποτέ. Την τίμησα και την υμνώ μέσα από τα λόγια μου γραμμένα με το μελάνι της καρδιάς μου. Έμαθα να ζω με αυτή και κάπως έτσι έμαθες και εσύ τι πραγματικά σημαίνει να αγαπάς. Αγάπη αμοιβαία, που δόθηκε απλόχερα και σκορπίστηκε τριγύρω σαν χρυσόσκονη που έπεφτε από τον ουρανό.

Άπλωσα τα χαρτιά μου λοιπόν και έγραψα ότι έχω στην ψυχή μου. Γράμματα για σένα, γράμματα δικά σου αφού στη ψυχή μου υπάρχεις εσύ. Γράμματα αγάπης σου έστειλα να τα κρατήσεις και να πορευτείς μαζί τους.

Μη φοβάσαι, δεν έχω σκοπό να φύγω. Θα μείνω για όσο. Όσο η ψυχή μου ξεχειλίζει από σένα, όσο αυτός ο έρωτας παραμένει ζωντανός, για όσο με θες με τον ίδια ένταση όπως και τώρα. Για όσο αγάπη μου θα είμαστε ένα. Πίσω από τις λέξεις που θα διαβάζεις θα βλέπεις το βλέμμα μου και θα κρατάς στα χέρια σου την καρδιά μου.

Στα εύκολα, στα δύσκολα, στην ηρεμία μα και στην φουρτούνα. Και όταν φτάσεις στο τέρμα, άφησε τις λέξεις να πετάξουν. Θα έχουν ολοκληρώσει τον σκοπό τους. Άφησέ τες να σκορπιστούν στον ορίζοντα έτσι όπως ακριβώς γράφτηκαν. Με αγάπη!