Γράφει ο Σπύρος Σταθάτος
Πολλές φορές, στις σχέσεις, έχουμε την τάση να βλέπουμε τα πράγματα καθαρά από την δική μας σκοπιά χωρίς να υπολογίζουμε το άλλο άτομο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι θεωρούμε πως τα πράγματα «πρέπει» να συμβούν όπως τα έχουμε στο κεφάλι μας.
Οτιδήποτε παρεκκλίνει από τη σκέψη μας, είναι «κατακριτέο». Αρχίζουμε λοιπόν τότε, άντρες και γυναίκες, να ξεστομίζουμε φράσεις του στυλ: «αν με αγαπούσες, θα έπρεπε να κάνεις αυτό ή εκείνο», «αν με αγαπούσες, θα έπρεπε να με καταλάβαινες, να με ένιωθες, να με δικαιολογούσες» ,κτλ.
Τι προσφέρουν όμως πραγματικά αυτές οι φράσεις;
Μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για καβγά. Δημιουργούν δύο πόλους, έναν του αδικημένου και έναν αυτού που αδικεί. Αρχίζει λοιπόν η μια πλευρά να πιέζει την άλλη, με πράγματα που θα έπρεπε να κάνει, αλλά δεν κάνει. Η διαφωνία γίνεται εντονότερη όταν η «αδικημένη» πλευρά θεωρεί ότι αυτό που ζητά δεν γίνεται επειδή δεν υπάρχει θέληση ή ακόμη χειρότερα δεν υπάρχει αγάπη.
Πολλές φορές αυτό το «θα έπρεπε» το τροφοδοτούν και οι τρίτοι. Αρχίζουν λοιπόν τα: «αν σε αγαπούσε θα έπρεπε να έκανε αυτό που του/της ζητούσες». Έρχεται λοιπόν και η «επιβεβαίωση» από τους τρίτους! Και μετά; Οι καυγάδες γίνονται εντονότεροι σε σημείο που αν δεν κάνει κάποιος πίσω, έχοντας λίγο και την έννοια του «εμείς» μέσα του, επέρχεται ο χωρισμός.
Αν δούμε όμως τα πράγματα λογικά, θα αντιληφθούμε ότι αυτό το «θα έπρεπε», αφορά στον εγωισμό μας και μόνο. Τίποτα δεν «θα έπρεπε» σε μια σχέση, όσο αφοριστικό και αν ακούγεται αυτό. Αυτό ίσως που είναι αναγκαίο, είναι ο διάλογος και το ξεκαθάρισμα από την αρχή.
Είναι αυτό το: «έλα λίγο να τα βάλουμε κάτω, να δούμε τι ενοχλεί τον ένα και τι τον άλλο, ώστε να τα λύσουμε απλά και όμορφα».
Δεν χρειάζεται στη σχέση να κάνουμε υποθέσεις, επειδή ο άλλος δεν γνωρίζει τι έχουμε στο μυαλό μας. Αν θέλουμε να μάθουμε το άλλο άτομο, και αυτός εμάς, πρέπει να ΣΥΖΗΤΑΜΕ. Είναι πολύ σημαντικό να μιλάμε για όσα μας απασχολούν, γιατί έτσι ερχόμαστε κοντά.
Επίσης πρέπει να έχουμε διάθεση να επιλύσουμε τις διαφορές, πράγμα που σημαίνει να κάνουμε το εγωισμό μας ένα βήμα πίσω, και σε καμία περίπτωση να μην απαιτούμε.
Πολλές φορές πάλι, αυτό «θα έπρεπε», κρύβει την αγωνία» για το αν ο άλλος άνθρωπος μας αγαπά. Υπάρχουν όμως χίλιοι άλλοι τρόποι να μας δείξουν την αγάπη τους, από το να ικανοποιήσουν αυτό που έχουμε στο μυαλό μας. Μην ξεχνάμε ότι ο κάθε άνθρωπος δεν σκέφτεται όπως εμείς και πρέπει να έχουμε και την περιβόητη ενσυναίσθηση.
Όχι λοιπόν «θα έπρεπε»! Τίποτα δεν «θα έπρεπε». Μόνο το μαζί και ο διάλογος σώζουν μια σχέση.