Ξενέρωσε ο έρωτας, τελείωσε και το “μαζί”.

Γράφει ο Αλέξανδρος Χωριανούδης

Κι όταν η καύλα πέρασε, κι όταν ο έρωτας ξενέρωσε, χάθηκες κι εσύ κι ο χρόνος μου. 
Κι εσύ και τα όνειρά μας. 
Λένε πως τα λόγια τα μεγάλα και τα εύκολα, είναι των αντρών. 
Έλα όμως που δεν είναι μόνο δικό μας προνόμιο. 
Χάθηκαν όλοι οι λόγοι για εκείνο το “μαζί” που για εμένα ήταν πράξεις και για εσένα λεξούλα για να πιπιλάς σαν καραμέλα κάθε φορά που ήθελες να περάσει το δικό σου. 
Χάθηκε το “μαζί”, χάθηκα κι εγώ.
Με έχασα. 
Όμως ξέρεις τι γίνεται; 
Χρόνια τώρα, όταν κάποια φεύγει από την ζωή μου, εγώ δεν κλαίω πια. 
Ούτε και αναρωτιέμαι για το “γιατί”. Ούτε πιστεύω πως φταίω πάντα και για όλα εγώ για το φευγιό της. 
Τώρα πια, το τέλος δεν με τρομάζει κοριτσάκι μου. 
Είναι μονάχα μια καινούρια αρχή. Είναι το πρώτο βήμα για το δικό μου παρακάτω.