Γράφει η Ελένη Σάββα
Για σένα…
Γιατί ξέρεις να με σηκώνεις όταν πέφτω! Γιατί μου θυμίζεις πως τα φτερά μου μπορούν ακόμα να με κάνουν να πετάξω ψηλά και να φτάσω το αδύνατο μονάχα με λίγη δική μου θέληση… Αυτό είναι για σένα.
Είναι φιλίες που φεύγουν με τα χρόνια, φιλίες που ξεθωριάζουν, που αδυνατίζουν, που ξεχνιούνται. Μα είναι και φιλίες που μένουν αναλλοίωτες. Για κάποιο μοναδικό και υπέροχο λόγο, τίποτα δεν μπορεί να τις αλλάξει, ούτε για μια στιγμή! Είναι αυτές που σε κρατάνε ψηλά όταν θες να πέσεις, κι αυτές που σε βοηθούν να κοιτάξεις ψηλά, όταν βρίσκεσαι κάτω-κάτω, στον πάτο.
Σ’αγαπώ πολύ γιατί η ζωή παρέα μαζί σου είναι διαφορετική. Τίποτα δεν θα ήταν ίδιο αν δεν σε γνώριζα, κι αυτό το έχω σκεφτεί πολλές φορές. Τα χρόνια περνάνε και είδα πολλούς να φεύγουν… Και πολύ λιγότερους να μένουν! Έμειναν γιατί το πάλεψαν, γιατί το ήθελαν, γιατί είδαν. Είδαν αυτό που πρέπει να βλέπει κάθε άνθρωπός στους άλλους…
Εσύ είδες την καρδιά μου. Πόσο σ’ευχαριστώ γι’αυτό! Ποτέ σου δεν αρκέστηκες στα επιφανειακά. Πάντα ήξερες ότι πρέπει να ψάξεις πιο βαθιά, κυρίως στις δύσκολες στιγμές που έμοιαζαν απρόσιτες.
Είδες την καρδιά μου όπως ακριβώς είναι, και με βοηθάς μέρα με τη μέρα να γίνω μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Είναι κάποιες μέρες που αναρωτιέμαι, άραγε ξέρουν οι άνθρωποι πόσο τυχεροί είναι όταν έχουν τέτοιους ανθρώπους στη ζωή τους, σαν κι εσένα;
Ανθρώπους που μπορούν να ονομάσουν πραγματικούς και ατόφιους… Γνήσιους. Χωρίς περιτυλίγματα και διαφόρων ειδών ψεύτικες βιτρίνες!
Σε εσένα… Σε εσένα που με στηρίζεις και με αγαπάς! Το κάνεις γιατί το νιώθεις, όχι γιατί πρέπει, όχι για τα δηθεν και τα ψεύτικα!
Να ξέρεις λοιπόν πως κι εγώ θα είμαι πάντα εκεί! Μέσα στις φουρτούνες και τους ανέμους, στις μοναχικές στιγμές… Εκεί! Ποτέ δεν θα σου λείψει μια αγκαλιά κι ένας καλός λόγος, γιατί θα τα έχω εγώ! Και δεν θα κουραστώ ποτέ να σου δείχνω τον ήλιο όταν εσύ ξεχνάς την ύπαρξη του… Θα σου θυμίζω να κοιτάς τ’αστέρια για να παίρνεις δύναμη. Να ακούς τραγούδια και να κάνεις ό,τι αγαπάς για να δημιουργήσεις τη ζωή που ονειρεύεσαι…
Γιατί τίποτα δεν είναι άπιαστο αν το θέλουμε πολύ!
Τα λόγια δεν είναι ποτέ αρκετά για να περιγράψεις μια αγάπη, μα την ομορφαίνουν πολύ. Κι ότι κι αν έφυγε, κι ότι κι αν ήρθε… Εσύ εκεί.