Δεύτερες ευκαιρίες; Όχι, ευχαριστώ δε θα δώσω!

Γράφει η Θεανώ Διολή.

Καμία δεύτερη ευκαιρία και σε κανέναν. Όχι, όχι δεν είμαι απόλυτη, δεν είμαι καθόλου απόλυτη, ποτέ δεν ήμουν και αυτό ακριβώς πληρώνω τώρα.

Χρόνια ολόκληρα, δεκαετίες να δίνω πάντα δεύτερες ευκαιρίες και τρίτες και τέταρτες και πέμπτες και, και, και μέχρι που έχασα το μέτρημα και μαζί και τον χρόνο μου και ουυυυυπς και τους ανθρώπους στους οποίους έδινα τη μια ευκαιρία μετά την άλλη γιατί, άκου να δεις..

Μόλις πήραν αυτό που ήθελαν, μόλις με ξεζούμισαν, μόλις με άδειασαν και με εξουθένωσαν, μόλις με έκαναν να νιώσω ένοχη που δεν είχα τίποτα άλλο να τους δώσω γιατί κάθε φορά ζητούσαν όλο και κάτι παραπάνω, έφυγαν, φου καπνός λέμε, ούτε τηλέφωνο, ούτε μήνυμα, τίποτα, μου γύρισαν την πλάτη, ένα gone with the wind πράγμα όλοι τους και με συμπεριφορές του τύπου “συγνώμη κυρία μου ποια είστε;” μια πλάτη νααα μετά συγχωρήσεως!

Και εγώ στενοχωριόμουν και αναρωτιόμουν μα γιατί, τι ήταν αυτό που έκανα λάθος, τί δεν έδωσα καλέ, τα αδύνατα δυνατά έκανα, όνειρα πραγματοποιούσα, μέχρι και θαύματα αν μου το ζητούσαν λίγο έγκαιρα. Φου καπνός! Gone with the wind λέμε!

Αλλά αρκετά! Από εδώ και στο εξής καμία δεύτερη ευκαιρία και σε κανέναν!

Ούτε στο “boyfriend to be” ή για να είμαστε ακριβείς  “boyfriend never to be” που μου στέλνει μηνύματα παθιασμένα πως με θέλει  –  μετά από 3000 μηνύματα, ισάριθμες εννοείτε ευκαιρίες και καμία live εμφάνιση επί σκηνής δε σε θέλω εγώ!

Ούτε στη “φίλη” ή στον “φίλο”  που με παίρνει τηλέφωνο να δει τι κάνω και να πάμε για καφέ και να τα πούμε γιατί “που χάθηκες βρε κορίτσι; και χρειάζομαι τη βοήθειά σου για μπλα μπλα μπλα” – no, no, no! no άλλη ευκαιρία και άμα με ψάξεις να ξέρεις  θα με βρεις εκεί που χάθηκες και εσύ όταν εγώ ζήτησα τη βοήθειά σου μια φορά και εσύ έκανες πως δεν μ΄ άκουσες – πότε είπαμε ήταν η τελευταία φορά που μου είπες ευχαριστώ για όσα έχω κάνει για σένα; Τι εννοείς “ποτε;”!

Ούτε στον/στην συνάδελφο που ξαφνικά ως εκ θαύματος αναγνωρίζει την πολύτιμη εμπειρία μου και “μεγάλο project αυτό και θα είναι χρήσιμη η βοήθεια σου”  – nop darling, όλο το αγγούρι δικό σου με αγάπη και συναδελφική αλληλεγγύη, εξάλλου ακόμα προσπαθώ να βγάλω από πάνω μου το χώμα και τη λάσπη που μου έχεις ρίξει στις κατ’ ιδίαν “συζητήσεις” σου με τον διευθυντή μας, δεν προλαβαίνω να ξεσκονιστώ λέμε η γυναίκα!

Καμία δεύτερη ευκαιρία λοιπόν και σε κανέναν.

Είμαι κυνική, ψυχρή και απόλυτη, έτσι λες; Δικαίωμα σου να λες και να νομίζεις ότι θες. Έτσι και αλλιώς για μένα δεν έχει σημασία πια η άποψη σου, ήσουν μια πολύτιμη εμπειρία, δε λέω, γιατί μετά από τη δεύτερη και την τρίτη και την τέταρτη και την πέμπτη και και και και τις άπειρες ευκαιρίες που σου έδωσα, με βοήθησες να δω ποιοι είναι αυτοί που είναι πάντα εδώ και θέλω και ποιοι είναι αυτοί που είναι πάντα αλλού και δεν με θέλουν.

Με βοήθησες να κατανοήσω και να ξεχωρίσω τους δήθεν από τους πραγματικούς, τους ψεύτες και τους εκμεταλλευτές από τους ειλικρινείς και τους ανιδιοτελείς, τους δειλούς από τα παλληκάρια αρσενικά και θηλυκά!

Καμία δεύτερη ευκαιρία λοιπόν σε κανέναν γιατί τώρα μεγάλωσα και έμαθα, γιατί τώρα ο χρόνος μου είναι πολύτιμος για να τον ξοδεύω χωρίς νόημα σε ανόητες αγάπες, φιλίες, συνεργασίες.

Καμία δεύτερη ευκαιρία! Μία μόνο έχεις και αν (με) θέλεις μέτρα καλά τη θέληση σου και τις αντοχές σου πριν αποφασίσεις να μου τη ζητήσεις! Μία και δεύτερη δεν έχει.

Βάζοντας τη τελευταία τελεία στο κείμενο σιγοτραγουδάει:

“Για κανέναν, για κανέναν,

δε χαραμίζω τη καρδιά μου για κανέναν

(…)

Έχω μπροστά μου μια ζωή

Κι είναι για μένα

Για κανέναν δε θα ‘μαι όπως χθες

Για κανέναν*

* Για κανέναν  – Νατάσα Θεοδωρίδου

LoveLetters