Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου
Ζούμε σε ένα κόσμο που καίει δίχως φωτιά, δίχως ίχνος σπίθας μα με μπόλικο ψέμα, μίσος, ατιμία, υποκρισία ακόμα και στους ίδιους μας τους εαυτούς, πιο πολύ σε εμάς τους ίδιους.
Για να δείξουμε λέει, να δειχτούμε. Σε ποιον μωρέ; Σε ποιον;
Ανάβουμε την φωτιά χωρίς να ξέρουμε το γιατί, χωρίς να μπορούμε να την κρατήσουμε ζωντανή, μόνο και μόνο για να δουν τη δύναμη και καλά που έχουμε.
Ποια δύναμη; Ποια δύναμη έχουμε;
Ιδέα δεν έχουμε και κλείνουμε τα μάτια μη και δούμε εκείνα τα όμορφα που μας χτυπάνε την πλάτη. Δειλοί, μισοί, σαν ποτέ να μην μπορούμε να κερδίσουμε ούτε εμάς τους ίδιους, ούτε εμάς φίλε μου.
Ναι σου λέω.
Δειλοί!
