Γράφει η Μαρία Αρφαρά
Κι αν μεγαλώνουμε με τον κάθε χρόνο που περνά να προστίθενται στην ήδη υπάρχουσα ηλικία μας και τις ρυτίδες να κάνουν δειλά-δειλά την εμφάνισή τους, η ψυχή μας δεν μεγαλώνει ποτέ!
Παραμένει σταθερή στην ηλικία των εφηβικών μας χρόνων και συγκεκριμένα στα 15 μας έτη! Τότε που παιδιά ακόμη σαν ήμασταν, κάναμε τα πρώτα μας όνειρα!
Μπροστά μας απλωνόταν ένας δρόμος με πολλά σταυροδρόμια. Αν ήμασταν τυχεροί και στηρίζαμε την επιλογή μας στην ορθή μας σκέψη , θα καταφέρναμε να φτάσουμε στην αφετηρία , κάτι το ποιο σήμαινε την επίτευξη των στόχων μας.
Αν επηρεαστήκαμε απο γνώμες τρίτων ή αφήσαμε την επιλογή στην θεά τύχη , ίσως να μην φτάσαμε ποτέ στον προορισμό μας. Μα ακόμη κι αν φτάσαμε , ο δρόμος ήταν κακοτράχαλος κάτι το οποίο μας κούρασε τόσο ψυχικά όσο και σωματικά! Σε όποια ηλικία κι αν βρισκόμαστε σήμερα, ήρθε η στιγμή να αφήσουμε το 15χρονο της ψυχής μας να ζήσει όπως ονειρεύτηκε!
Ένα 15χρονο που το διέκρινε η αθωότητα και η άγνοια για την κακεντρέχεια του κόσμου.
Ένας έφηβος με στόχους , προσδοκίες και θέληση για την υλοποίησή τους.
Ένα πλάσμα που ήξερε πως να συγχωρεί, να συμπονάει , να βοηθάει , να γελάει, να διασκεδάζει, να αγαπά.
Η ψυχή ποτέ δεν γερνά, η ψυχή όσες δυσκολίες , συμφορές κι αν συναντήσει παραμένει αναλλοίωτη! Η ψυχή παραμένει πάντα στην νεαρή ηλικία των 15 μας χρόνων να μας θυμίζει ότι ποτέ δεν είναι αργά να υλοποιήσουμε τα όνειρά μας!
Ποτέ δεν είναι αργά να πετύχουμε ότι πραγματικά θέλουμε. Για αυτό άσε το 15 χρόνο της ψυχής σου να ζήσει όπως ονειρεύτηκε! Μην το εμποδίζεις, μην του βάζεις όρια!
Ας το ελεύθερο να χορέψει, να γελάσει, να τραγουδήσει! Δείξε του εμπιστοσύνη και να είσαι σίγουρος ότι θα στο ανταποδώσει με τον καλύτερο τρόπο που μόνο αυτό ξέρει. Την ευτυχία!
Παραμένει σταθερή στην ηλικία των εφηβικών μας χρόνων και συγκεκριμένα στα 15 μας έτη! Τότε που παιδιά ακόμη σαν ήμασταν, κάναμε τα πρώτα μας όνειρα!
Μπροστά μας απλωνόταν ένας δρόμος με πολλά σταυροδρόμια. Αν ήμασταν τυχεροί και στηρίζαμε την επιλογή μας στην ορθή μας σκέψη , θα καταφέρναμε να φτάσουμε στην αφετηρία , κάτι το ποιο σήμαινε την επίτευξη των στόχων μας.
Αν επηρεαστήκαμε απο γνώμες τρίτων ή αφήσαμε την επιλογή στην θεά τύχη , ίσως να μην φτάσαμε ποτέ στον προορισμό μας. Μα ακόμη κι αν φτάσαμε , ο δρόμος ήταν κακοτράχαλος κάτι το οποίο μας κούρασε τόσο ψυχικά όσο και σωματικά! Σε όποια ηλικία κι αν βρισκόμαστε σήμερα, ήρθε η στιγμή να αφήσουμε το 15χρονο της ψυχής μας να ζήσει όπως ονειρεύτηκε!
Ένα 15χρονο που το διέκρινε η αθωότητα και η άγνοια για την κακεντρέχεια του κόσμου.
Ένας έφηβος με στόχους , προσδοκίες και θέληση για την υλοποίησή τους.
Ένα πλάσμα που ήξερε πως να συγχωρεί, να συμπονάει , να βοηθάει , να γελάει, να διασκεδάζει, να αγαπά.
Η ψυχή ποτέ δεν γερνά, η ψυχή όσες δυσκολίες , συμφορές κι αν συναντήσει παραμένει αναλλοίωτη! Η ψυχή παραμένει πάντα στην νεαρή ηλικία των 15 μας χρόνων να μας θυμίζει ότι ποτέ δεν είναι αργά να υλοποιήσουμε τα όνειρά μας!
Ποτέ δεν είναι αργά να πετύχουμε ότι πραγματικά θέλουμε. Για αυτό άσε το 15 χρόνο της ψυχής σου να ζήσει όπως ονειρεύτηκε! Μην το εμποδίζεις, μην του βάζεις όρια!
Ας το ελεύθερο να χορέψει, να γελάσει, να τραγουδήσει! Δείξε του εμπιστοσύνη και να είσαι σίγουρος ότι θα στο ανταποδώσει με τον καλύτερο τρόπο που μόνο αυτό ξέρει. Την ευτυχία!