Γράφει η Μαριάλτα Φέλλου
Είναι πραγματικά ένα γεγονός που μπορεί να σε κάνει να τρελαθείς, όταν η ζωή σου παίρνει ότι αγαπάς. Μεγαλώσαμε, αλλάξαμε μεγαλώνοντας, γελάσαμε, κλάψαμε αλλά δεν έπρεπε στο τέλος να μου φερθείς με αυτό το τρόπο. Λυπάμαι τόσο πολύ, όχι τόσο που τελείωσε, αλλά που δεν μπήκες στη διαδικασία να συγχωρέσεις και να συμπεριφερθείς σωστά στον άνθρωπο που σε αγάπησε τόσο πολύ και που σε υποστηρίζε σε όλες τις αποφάσεις σου.
Γιατί εγώ θα ήμουν για πάντα δίπλα σου αλλά κουράστηκα. Τώρα που έχει περάσει καιρός μπορείς να καταλάβεις πόσο ανέντιμα άσχημο είναι να μην υπάρχει πια καμία αγνή καρδιά γύρω σου;
Δεν ήμασταν ποτέ ίδιοι. Εσύ στην αρχη ήσουν πιο δυνατός και από τους δύο μας και λέω στην αρχή γιατί στο τέλος, στο 90′ υπήρξαν ανατροπές.
Η ζωή μου δεν ήταν ότι πιο όμορφο, αλλά παρ’ όλα αυτά κάπου στη πορεία μπήκε μια τάξη στη ζωή μου χάρη σ εσενα. Δυστυχώς δεν ήταν όλα ρόδινα στη ζωή μου αλλά εσένα δεν σε ένοιαζε και αυτό ήταν που με έκανε να σ αγαπήσω ακόμη περισσότερο. Έχουν περάσει τόσοι μήνες που βρισκόμαστε μακριά χωρίς καμία επαφή και δεν ξέρω τι σκέφτεσαι για εμένα και αν με σκέφτεσαι γενικά…σου έλειψα; Έχεις μετανιώσει; Με θέλεις πάλι στη ζωή σου;
Τώρα όμως δεν είσαι πουθενά. Δεν νοιάζεσαι πως περνούν οι μέρες και οι νύχτες που περνούν αδιάφορα. Μάλλον εγώ με τη μιζέρια μου δεν χωρούσα στην υπέροχη ζωή σου. Χαίρομαι τόσο πολύ που οι νέες σου παρέες είναι αυτό που έψαχνες, ίδιες κοινωνικές υποχρεώσεις, αδιάφορες κουτσομπολίστικες συζητήσεις! Και όλα αυτά γιατί δεν θέλεις κανένας να δει το πραγματικό σου εαυτό, αυτόν που μου έδειξες και μαγεύτηκα. Λένε πως δεν υπάρχει αληθινή φιλία ειδικά ανάμεσα σε αγόρι και κορίτσι αλλά εμείς το καταφέραμε.
Έλα και μείνε. Μια φορά κάνε μου αυτή τη χάρη και μην θυμηθείς αυτά που έγιναν και αυτά που έφυγαν. Είμαι σπασμένη και ορισμένα μου κομμάτια ξέρω πως δεν θα κολλήσουν ξανά και ανάμεσα σε αυτά εισαι και εσυ. Μου λείπεις και εσυ και ο μικρόκοσμος, ο παραμυθένιος κόσμος μας που εμείς τον δημιουργήσαμε μέσα στο χάος που ζούμε.
Κάθε μέρα που ζω μια ξεχωριστή και πολύ όμορφη στιγμή σκέφτομαι “Και τι σημασία έχουν οι καλές στιγμές χωρίς εσένα…που ήσουν πάντα εδω στα χειρότερα”.
