Τζένη Καρέζη : ”Εγώ δεν είμαι για το λίγο”

Γράφει η Μαρία Κοψιδά

Ταλαντούχα. Αυτή είναι η λέξη που τη χαρακτήρισε και που όρισε τελικά τη ζωή της. Η γνωστή σε όλους μας ως Τζένη Καρέζη, δεν είχε μόνο τα όμορφα γαλάζια μάτια, τη ναζιάρικη φωνή και το αριστοκρατικό ύφος που καθόρισαν την καριέρα της. Δεν κατέκτησε το κοινό μόνο με τη γοητεία της και τη φινέτσα της, κυρίως όμως δεν βασίστηκε ποτέ σ’ αυτά – αν και θα μπορούσε.

Η Τζένη Καρέζη είχε όλα όσα επιβάλλονταν να έχει μια ηθοποιός – με το παραπάνω. Γεννήθηκε γι’ αυτό. Έζησε γι’ αυτό. Αφιερώθηκε σ ‘αυτό. Ήταν μια από τις ηθοποιούς που όρισε και άφησε ανεξίτηλα να χνάρια της στον Ελληνικό Κινηματογράφο και το Θέατρο μαγεύοντας ακόμα και μετά το θάνατο της γενιές και γενιές με το υποκριτικό της ταλέντο και επιβεβαιώνοντας μας την αλησμόνητη φράση της ” Εγώ δεν είμαι για το λίγο”.

Ξεκίνησε να λάμπει και να σαγηνεύει το κοινό από τα πρώτα της κιόλας βήματα στο θέατρο και τον πρώτο της ρόλο που ήταν δίπλα στην Μελίνα Μερκούρη. Ακολούθησαν άλλα έργα όπως η ”Αντιγόνη” του Σοφοκλή και έργα των Σαίξπηρ, Τολστόι και άλλων. Αργότερα άρχισε να κατακτάει τον κινηματογράφο με πρωταγωνιστικό ρόλο στο ”Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο”. Έτσι άρχισε να ανθίζει και να ξεδιπλώνει ολοένα το ταλέντο της και να μαγεύει.

Έπειτα ακολούθησαν και άλλα πολλά που κυρίως σκηνοθετούσε ο σύζυγος της, Κώστας Καζάκος. Δεν μπορούμε να μην θυμόμαστε την ταινία ”Μια τρελή τρελή οικογένεια” ούτε το ”Γυρισατεεε;;” από το ”Δεσποινίς Διευθυντής”. Εξίσου απίθανη ήταν όμως η ερμηνεία της όταν μπορούσε να υποστηρίξει ιδιόρρυθμους και δραματικούς ρόλους καθηλώνοντας τους θεατές και κάνοντάς τους αιώνιους θαυμαστές που δεν θα ξεχάσουν ποτέ ” Τα κόκκινα φανάρια” και το ”Λόλα” . Ποικίλους και διαφορετικούς ρόλους μπορούσε να ερμηνεύει με την ίδια επιτυχία.

Η τελευταία θεατρική της παράσταση ” Διαμάντια και Μπλουζ” που έγινε λίγο πριν το θάνατό της χαρακτηρίστηκε από ειδικούς το μεγαλύτερο άλμα για την καριέρα της. όπως γράφτηκε από τον τύπο: ”Η Τζένη έκανε το υποκριτικό άλμα, ξεπερνώντας και το έργο και το ρόλο”.

Όσον αφορά την προσωπική της ζωή δεν της άρεσε να την διαφημίζει και ούτε το θεώρησε ποτέ μέσον για να γίνει διάσημη. Έκανε δύο γάμους. Ο πρώτος με τον Ζάχο Χατζηφωτίου και ο δεύτερος με τον Κώστα Καζάκο από μεγάλο έρωτα όπως αποκαλύπτει η ίδια με τον οποίο απέκτησε έναν γιο.

Αξίζει όμως να μοιραστώ μαζί σας ένα κομμάτι από συνέντευξη της που μου αρέσει πολύ και θα το βρίσκω πάντα επίκαιρο:

«Έχω όλα τα προσόντα που μπορούν να ενοχλήσουν έναν άντρα. Είμαι εγωίστρια, πεισματάρα, ισχυρογνώμων, κυκλοθυμική. Με άλλα λόγια, είμαι δύσκολη περίπτωση. Αλλά, αν ένας άντρας έχει το κουράγιο να περάσει απτόητος μέσα απ’ όλα αυτά τα ελαττώματά μου και περάσει το φράγμα, τότε πια δεν είμαι ούτε τόσο εγωίστρια ούτε τόσο πεισματάρα. Βασικό μου χάρισμα είναι ότι γίνομαι “πολλή παρέα” με τον άντρα που αγαπάω. Μπορώ δηλαδή να είμαι συγχρόνως και καλή φίλη. Μόνο σέξι δεν είμαι. Αυτό είναι σίγουρο, τουλάχιστον με την έννοια που κυκλοφορεί ο όρος αυτός. Άλλωστε, πιστεύω ότι οι άντρες άλλες γυναίκες βρίσκουν σέξι κι άλλες τελικά ερωτεύονται. Το αν είμαι γοητευτική δεν μπορώ να το κρίνω εγώ. Ας πούμε πως είμαι απλώς μια γυναίκα. Κρύβει τόσα πολλά αυτή η λέξη, που εμένα μου φτάνει».

Όλη η ζωή της και η πορεία της απέδειξαν το ήθος και την αξιοπρέπεια που κουβαλούσε, θα μας θυμίζουν πάντα πόσο καλός άνθρωπος ήταν και όχι απλά μια ωραία γυναίκα. Όλα θα μας θυμίζουν πως η Τζένη Καρέζη ήταν κάτι παραπάνω από ηθοποιός και τα έργα της θα μείνουν τόσο αξέχαστα όσο και τα μελαγχολικά γαλάζια της μάτια.