Το μόνο που είχες να δώσεις, ήταν λίγα λόγια ακόμα.

Γράφει η Λέλα Μάνου

Στις λεπτομέρειες κρίνεται ο έρωτας λένε κι εγώ εκεί σε μετράω.. 
Στα λόγια που δεν γίνονται πράξεις. 
Στα θέλω που μένουν επιθυμίες και γράμματα σκορπισμένα σε μηνύματα. 
Στις λεπτομέρειες που προσπέρασες στην καθημερινότητα, σε εκείνα τα μικρά που δεν τα μέτρησες μα ζύγιζαν πιο βαριά από χρυσάφι. 
Ξέρεις, το τυπάκι που είπες πως ερωτεύτηκες, ήταν χορτασμένο από λόγια, υποσχέσεις κι όνειρα. 
Ζήταγε λίγα, πολύ λίγα, μα τα λίγα του ήταν αδιαπραγμάτευτα και χωρίς εκπτώσεις! 
Ζήταγε παρουσία στο εδώ και στο τώρα. 
Ζήταγε αγκαλιά που να φωνάζει αγάπη κι ασφάλεια. 
Ζήταγε ουσία.. 
Βλέπεις είχε πάρει στη ζωή της πολλά δώρα κι άλλα τόσα λουλούδια. Είχε ακούσει υποσχέσεις, είχε ακούσει και λόγια μεγάλα, είχε μπουχτίσει από όλα αυτά που ζητάνε οι πολλές. 
Εκείνη ζήτησε έναν έρωτα παρόντα, γεμάτο από αλήθεια.. 
Κι εσύ, δεν είχες να τον δώσεις αυτόν τον έρωτα.. είχες να δώσεις λίγα λόγια ακόμα!