Τις δεύτερες ευκαιρίες, να τις δίνεις με φειδώ..

Γράφει ο Κωνσταντίνος Καρύδης

“Μην μιλάς μωρέ”, “εσύ να τα έχεις καλά με όλους”. Φράσεις – κλειδιά που ακούς στην εποχή της κρίσης. 

Κι αν δεν θέλω να τα έχω καλά με όλους; Αν δεν μου κάνει όλο αυτό το concept του τσουβαλιάσματος και της ταμπέλας; 

Όχι, δεν ήμουν πάντα έτσι. Όπως νομίζω πως κανείς μας δεν γεννήθηκε “μπουχτισμένος”. Κάποτε οι ευκαιρίες που έδινα ήταν απλόχερα δοσμένες και δεν τις πολυμέτραγα κι όλας. 

Και δεύτερες, και τρίτες, και πέμπτες, και να κρατώ ισορροπίες. Όχι γιατί δεν μπορούσα να έρθω σε σύγκρουση αλλά ήταν η επιλογή μου να μην μπαίνω στην σύγκρουση ελαφρά τη καρδία. 

Ξέρω να συγχωρώ τα λάθη αλλά τώρα πια, ξέρω να λέω κι ένα μεγαλοπρεπές “άι σιχτίρ”. Μετράω τους ανθρώπους και αγαπώ τα σκοτάδια τους και τα ελαττώματά τους, αλλά δεν με αφήνω βορρά στους εγωισμούς τους! 

Όχι, η ζωή, δεν είναι άσπρο – μαύρο και οι άνθρωποι δεν είναι όλοι ίδιοι. Όμως μετά την δεύτερη ευκαιρία σου, θα ήθελα να σε δω να αλλάζεις. Θα ήθελα να δω την “συγγνώμη” σου σε πράξεις. Θα ήθελα να σε δω να παίζεις με όλα τα χρώματα της ζωής. 

Δεν μου τελείωσαν οι ευκαιρίες, αλλά τώρα πια, δίνονται με φειδώ, γιατί όπως και να το κάνουμε, κάποτε, κουράζεσαι να μετράς απώλειες και θες να δεις ποιων η παρουσία αξίζει και ποιων κοστίζει!