Περιμένοντας εσένα, έχασα τον εαυτό μου.

Γράφει ο Nickolas M. 

Περιμένοντας εσένα, ανέβαλα συνεχώς πράγματα γιατί έμπαιναν πάντα μπροστά οι δικές σου προτεραιότητες.
Περιμένοντας εσένα, υποβάθμιζα συνεχώς τις ανάγκες μου, βάζοντας πάνω απ’ όλα τις δικές σου ανάγκες.
Περιμένοντας εσένα, δικαιολογούσα κάθε λόγο και πράξη σου, απλά και μόνο επειδή ήταν τα δικά σου, και για μένα αυτόματα αποκτούσαν υπεραξία.
Περιμένοντας εσένα, απομακρύνθηκα από κάθε δικό μου άνθρωπο, γιατί έμαθα να θεωρώ δικό μου μόνο ό,τι ήταν δικό σου.
Περιμένοντας εσένα, σταμάτησα να ενδιαφέρομαι για οτιδήποτε δεν είχε σχέση με σένα. Με ενδιέφερε και με ενθουσίαζε μόνο ότι σε συγκινούσε.
Περιμένοντας εσένα, έχασα τον εαυτό μου.
Κατάλαβα μετά από πολύ χρόνο και πολύ πόνο ότι δεν υπήρχε τελικά τίποτα να περιμένω από σένα.