Κανείς δεν με αναστατώνει, όσο εσύ!

Γράφει η Γεώρα

Υπάρχουν πολλοί εκεί έξω. Κύριοι με “Κ” κεφαλαίο. Υπάρχουν πολλοί στα μέτρα μου, που έχουν όλα όσα θέλω. Που είναι ευγενικοί και ρομαντικοί. Που φέρουν στα χείλη τους όμορφες λέξεις. Που είναι ωραίοι εξωτερικά και κρύβουν και μία άλλη ομορφιά μέσα στην ψυχή τους.
Υπάρχουν πολλοί! Καλύτεροί σου! Που μπορούν, ας το πούμε, να πληρούν τις προϋποθέσεις ή τα στάνταρ που έχει ο καθένας μας.
Το θέμα είναι όμως, πως κανένας δεν είναι σαν και εσένα. Πως κανένας δεν με έχει αναστατώσει όπως το κάνεις εσύ. Πως κανένας δεν έχει καταφέρει να με πλησιάσει όπως εσύ. Κανένας δεν έχει τη δική σου αρρενωπότητα και αλήθεια. Κανένας δεν φέρει πάνω του τη δική σου τρυφερότητα. Κανένας δεν με έχει αναστατώσει όσο εσύ!
Κανένας δεν έχει καταφέρει να με βγάλει από τον ρυθμό μου, να με εξωθήσει στα όρια, να με νευριάσει όσο εσύ και να συνεχίζει να με αναστατώνει. Κανένας δεν έχει καταφέρει να με γνωρίσει όσο εσύ! Κανένας δεν έχει τον τρόπο τον δικό σου, δεν μπορούν μόνο με ένα βλέμμα να με αναστατώσουν. Δεν μπορούν από ένα βλέμμα να με καταλάβουν! Κανένας τους!
Ενώ εσύ με αναστατώνεις, ακόμα και όταν μαλώνουμε.
Και ειλικρινά αυτό μου φέρνει μία αναστάτωση ακόμα πιο μεγάλη γιατί συνειδητοποιώ πως την έχω πατήσει μαζί σου για τα καλά!