Πάντα θα ελπίζω και ας είναι θαύμα!

Γράφει ο GA.NF

Με ρωτούσαν οι μεγάλοι τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω
Μικρός… ήθελα μικρός
Τι δεν καταλαβαίνετε;!
Είναι απλό..
Όταν είμαι μακριά σας γίνομαι μικρός, κάτσε θα το πω καλύτερα
Όταν είμαι μακριά σας “μπορώ” να γίνομαι μικρός!
Όταν μεγαλώσω λοιπόν θέλω να μπορώ να είμαι μικρός και κοντά σας

Γελάτε…
Μάλιστα, το ξέρω αυτό το γέλιο εσείς οι μεγάλοι το χρησιμοποιείτε πολύ συχνά είναι η άμυνα σας και η επιβεβαίωση της εξυπνάδας σας ειρωνικό γέλιο ισότιμο με την εξυπνάδα σας

Με ρωτάτε πως μπορεί να γίνει αυτό;!
Την στιγμή που βλέπετε το βλέμμα μου να ρωτάει…
Πώς μπορέσατε να με κάνετε μεγάλο ενώ ήμουν μικρός ;!
Δεν έχω μάθει να αποφεύγω τις ερωτήσεις σας
Πάντα μου άρεσε να προκαλώ το ειρωνικό γελιο σας
Πάντα μου αρεσε να με λέτε τσογλανι μεταξύ σας αλλα μέσα σας να καιγεσται από ντροπή
Δεν θα σας αφήσω ποτέ να με λυπηθείτε, θα είμαι το τσογλανι που ντρέπεστε να κοιτάξετε στα μάτια….
Μέχρι να αλλάξει τόσο πολύ ο κόσμος σας που θα μου επιτρέπει να γίνω ότι πραγματικά θέλω

Μέχρι να γίνω αυτό που θέλω θα σας ζωγραφίζω!
Μέχρι να γίνω αυτό που θέλω θα σας κάνω στίχους!
Και όταν θα γίνω αυτό που θέλω θα είμαι ελεύθερος!
Και όταν θα γίνω αυτό που θέλω το χαρτί θα ζωντανέψει με τα αληθινά χαμόγελα σας!
Η μουσική μου θα είναι ο ήχος από το γέλιο σας!
Αν με ζητήσετε δεν θα είμαι στο πάτο έχω φύγει αρκετά χρόνια από εκεί μπορώ όμως να κατέβω για να ανέβουμε μαζί αλλά να θυμάστε ότι δίπλα μου θα είναι για πάντα αυτό το τσογλάνι για να σας θυμίζει ότι και από το λίγο σας μπόρεσε να ζήσει.

Πάντα θα ελπίζω και ας είναι θαύμα!